Belangrijk verschil : een zelfstandig naamwoord is een woord dat wordt gebruikt om een ​​persoon, plaats, ding, gebeurtenis, enz. Te identificeren. Een werkwoord is een woord dat wordt gebruikt om een ​​actie in een zin te beschrijven.

Zelfstandige naamwoorden vormen een belangrijk deel van het spreken, voor zover het Engelse grammatica betreft. Zelfstandige naamwoorden helpen bij het identificeren van objecten, plaatsen, personen, enz. Met hun namen. Het zou erg moeilijk zijn, zelfs in de verbeelding, om dingen of personen te onthouden zonder hun namen te gebruiken.

Bijvoorbeeld: Maak kennis met Joe . Hij is een muzikant .

In deze zin is het gebruikte naamwoord Joe. De naam Joe beschrijft de naam van een persoon die betrokken is bij het gesprek. Als we het zelfstandig naamwoord uit deze zin zouden verwijderen, zou het onvolledig worden gemaakt en helemaal geen zin hebben. Hetzelfde geldt voor het zelfstandig naamwoord musicus in de tweede zin. Dit is waarom; een zelfstandig naamwoord is een essentieel onderdeel van een zin.

Er zijn twee hoofdtypes van zelfstandige naamwoorden: gemeenschappelijke naamwoorden en juiste naamwoorden. De werkelijke namen van mensen, plaatsen of dingen worden beschouwd als juiste naamwoorden. Eigennamen zijn uniek voor het ding. Terwijl, gemeenschappelijke naamwoorden de algemene namen zijn die worden gebruikt voor een klasse van persoon, plaats of ding. Dit zijn de algemene namen die worden gebruikt om naar iets te verwijzen. Bijvoorbeeld: Joe zou een eigennaam zijn, omdat het zijn naam is; het is uniek voor hem. Overwegende dat muzikant een zelfstandig naamwoord is, omdat het een algemene benaming is; deze term is niet uniek, want er zijn veel muzikanten in de wereld.

Enkele andere manieren om zelfstandige naamwoorden te gebruiken zijn:

De leeftijd van mijn dochter is drie.

• De lucht is vrij helder vandaag.
• Zijn woede kent geen grenzen.
• Hij reed erg hard met zijn auto .
• Je zou dit boek moeten lezen!

Bijvoorbeeld:

Jack is aan het dineren .

In de bovenstaande zin is jack het onderwerp van de zin en ook het zelfstandig naamwoord daarin. Het woord dineren is hier ons werkwoord, dat het soort actie beschrijft dat door Jack wordt uitgevoerd. Zonder de aanwezigheid van dit woord zouden we de actie die Jack deed niet kennen. Vandaar dat werkwoorden essentieel zijn voor de context van een zin. Enkele andere voorbeelden van het gebruik van een werkwoord zijn:

• Ze ruikt de pizza.
• Tony lijkt boos.
• Ze liep naar het winkelcentrum.
• Lucy sprak die woorden.
• De leraar heeft een rapport geschreven.

Vergelijking tussen werkwoord en naamwoord: