Belangrijkste verschil: roeping en bezetting zijn synoniemen, verwijzend naar het werk op basis waarvan men zijn of haar levensonderhoud verdient. Roeping definieert specifiek de loopbaan of het beroep dat geschikt wordt geacht in overeenstemming met de kwalificaties en persoonlijke neigingen van de persoon. Roeping wordt ook gebruikt om te verwijzen naar het werk dat men doet, vanwege de sterke natuurlijke neiging ernaar.

Veel mensen raken in de war tussen een roeping en een beroep. Dit is duidelijk omdat beide betrekking hebben op het werk van een persoon om zijn brood te verdienen. Het woord roeping kan echter in verschillende vormen worden geïnterpreteerd. Beide kunnen worden gebruikt als synoniemen, maar roeping wordt met name gebruikt om een ​​bezetting met bepaalde specifieke kenmerken te definiëren.

Roepwoord ontstond in de 15e eeuw. Het is afgeleid van het Latijnse woord 'roeping' dat 'geestelijke roeping' betekent.Het werd aanvankelijk aangepast als een woord dat een oproep van de God suggereerde.In de latere generaties vonden verschillende theologische veranderingen plaats en evolueerde de term. een synoniem van werk.

Dit kwam door het geloof dat de God de kansen biedt om te werken en dit is een roeping van God. Rond 1550 begon het te verwijzen naar iemands bezigheid of middel om een ​​inkomen te verdienen. Vanwege de geschiedenis gerelateerd aan het woord, verwijst het naar het werk waarvoor een persoon een belangrijke neiging of natuurlijk belang voelt (beschouwd als een roeping van de God).

Het benadrukt dus ook de bezetting, die geschikt wordt geacht, in termen van persoonlijke interesse en kwalificaties.

Oxford Dictionary definieert roeping als een "sterk gevoel van geschiktheid voor een bepaalde carrière of beroep".

Dictionery.com definieert bezetting als

1. Het gewone of belangrijkste werk of bedrijf van een persoon, vooral als een middel om een ​​inkomen te verdienen; roeping: haar beroep was tandheelkunde.

2. Elke activiteit waarbij iemand betrokken is.

3. Bezit, vestiging of gebruik van land of eigendom.

4. De handeling van het bezetten.

5. De staat van bezet zijn.

De woordbezetting is afgeleid van het Latijnse woord occupare dat 'opvullen of opnemen' betekent. Het geeft het belangrijkste werk of bedrijf aan dat iemand doet om zijn brood te verdienen. Timmerman, chauffeur, kleermaker, adviseurs en operators zijn allemaal voorbeelden van bezetting.

We kunnen dus zeggen dat ze allebei synoniem zijn. Roeping vanwege de oorspronkelijke betekenis, wordt echter ook gebruikt in religieuze context. Tegenwoordig wordt het meestal gebruikt om het werk aan te geven waarvoor een persoon speciale neiging voelt of een baan waarvoor een persoon geschikt wordt geacht in termen van training, kwalificaties, enz.