Belangrijkste verschil: de Lokpal Bill en de daaropvolgende Jan Lokpal Bill zijn beide anti-corruptierekeningen die gericht waren op het aanpakken van de ongebreidelde corruptie in India. De eerste Lokpal Bill werd geïntroduceerd in 1968 en werd door de Lok Sabha in 1969 aangenomen; het werd echter niet aangenomen door de Rajya Sabha. De Jan Lokpal Bill was een nieuwere versie van de wet die in 2011 werd geïntroduceerd.

De Lokpal Bill werd voor het eerst geïntroduceerd in 1968 door Adv. Shanti Bhushan. De term Lokpal werd in 1963 bedacht door wijlen de heer LM Singhvi, een parlementslid. Hij bedacht de term tijdens een debat, en sindsdien is de term gekomen om te verwijzen naar een 'verzorger van mensen', een die hen zou beschermen.

In 2011 stond India op de 95e plaats in de Corruption Perceptions Index van Transparency International. Een recent onderzoek schatte dat corruptie in India miljarden dollars had gekost en de groei dreigde te ontsporen. Volgens een rapport van de in Washington gevestigde Global Financial Integrity, verloor India $ 462 miljard na de onafhankelijkheid in illegale geldstromen als gevolg van belastingontduiking, misdaad en corruptie. De Lokpal Bill en de daaropvolgende Jan Lokpal Bill zijn beide anti-corruptierekeningen die gericht waren op het aanpakken van de ongebreidelde corruptie in India.

De eerste Lokpal Bill werd geïntroduceerd in 1968 en werd door de Lok Sabha in 1969 aangenomen; het werd echter niet aangenomen door de Rajya Sabha. Hierna werd de rekening opnieuw ingediend in verschillende herhalingen in de jaren 1971, 1977, 1985, 1989, 1996, 1998, 2001, 2005 en in 2008. Echter, opnieuw slaagde de wet er niet in.

Uiteindelijk werd de oorzaak opgepikt door sociale activist Anna Hazare. Hij leidde een campagne genaamd "India tegen corruptie" (IAC), die in 2011 werd gestart. Volgens de IAC vielen alle voorgaande herhalingen van de wet tekort, en dienden ze in plaats daarvan een nieuwere versie van de wet in, nu genoemd als de Jan Lokpal Bill. De Jan Lokpal was erop gericht corruptie effectief te ontmoedigen, burgerklachten te compenseren en klokkenluiders te beschermen. In de eenvoudigste woorden, de Jan Lokpal Bill is niets meer dan een versie van de originele Lokpal Bill.

Anna Hazare was een krachtige kracht bij het voorstellen en indienen van deze wet. Veel mensen beweren zelfs dat de rekening zonder hem helemaal niet zou zijn ingediend. Hij ging zelfs voor een onbepaalde hongerstaking om de regering ertoe te brengen de rekening te accepteren en door te geven. Een consensus tussen de activisten en de overheid kon echter niet worden bereikt. Na vele protesten door de steunpunten en twee hongerstakingen door Anna Hazare, werd de rekening uiteindelijk ingediend en vervolgens aangenomen door de Lok Sabha na enige wijzigingen aan te brengen.

De rekening was opnieuw vastgelopen in Rajya Sabha. Het werd uiteindelijk aangenomen als de Lokpal en Lokayuktas Act, 2013, algemeen bekend als de Lokpal-wet, in 2013. Volgens het manifest probeert het "de instelling van de instelling van Lokpal in te stellen om beschuldigingen van corruptie tegen bepaalde openbare functionarissen en voor zaken die hen verbinden ".

Vergelijking tussen Lokpal Bill en Jan Lokpal Bill:

	Lokpal Bill	Jan Lokpal Bill
Voorgesteld door	Oorspronkelijk geïntroduceerd door Shanti Bhushan in 1968	Geïntroduceerd onder deze naam tijdens de administratie van Arvind Kejriwal. Anna Hazare was een groot voorstander van deze wet.
Geïntroduceerd in	1968, 1971, 1977, 1985, 1989, 1996, 1998, 2001, 2005 en in 2008	Voor het eerst geïntroduceerd onder deze naam in 2011
Doel	Anti-corruptie	Anti-corruptie

Afbeelding Met dank aan: archive.tehelka.com, blog.buzzintown.com