Belangrijk verschil: ISO-image is een archiefbestand van een optische schijf. CSO is een gecomprimeerde versie van het ISO-bestand.
ISO-afbeeldingen worden in een niet-gecomprimeerd formaat opgeslagen en kunnen worden gebruikt om een CD of DVD te schrijven. Elke optische schijf kan worden gearchiveerd door het .ISO-formaat als een echte digitale kopie van het origineel. Programma's, zoals PowerISO, kunnen de software downloaden van een cd of dvd en de .iso-afbeeldingen gebruiken om een andere cd of dvd te schrijven.
Het voordeel van een ISO-image is dat in tegenstelling tot een optische schijf de afbeelding kan worden overgedragen via elke datalink of verwisselbaar opslagmedium, zoals een USB-flashdrive.
Een CSO-afbeelding is in feite een gecomprimeerde versie van het ISO-bestand. Het werkt in wezen als een .zip-bestand op computers. CSO-afbeeldingen hebben de extensie .cso. CSO-afbeeldingen worden ook wel CISO genoemd. Dit was de eerste compressiemethode voor ISO. Het voordeel van een CSO-afbeelding is dat het de ISO-bestanden comprimeert, zodat ze uiteindelijk minder geheugen innemen dan ze oorspronkelijk deden. Daarom kunnen ze ook sneller worden geüpload, gedownload of gekopieerd naar draagbare opslagmedia.
Het nadeel van een CSO-afbeelding is echter dat sommige programma's die in staat zijn om de ISO-afbeelding te lezen, mogelijk geen CSO-afbeelding kunnen lezen. Dit komt waarschijnlijk door de compressie, hetzelfde als ZIP. Veel programma's kunnen .zip niet lezen of de .zip-bestanden decomprimeren voordat ze kunnen worden geladen. Dit duurt langer, omdat de bestanden eerst moeten worden gedecomprimeerd en vervolgens worden geladen. Hetzelfde geldt voor .cso-bestanden. Toch zijn deze programma's zeer zeldzaam, omdat de meeste redelijk compatibel zijn met CSO-afbeeldingen en de programma's die dat niet zijn, binnenkort zullen zijn vanwege de groeiende populariteit van de CSO.