Belangrijk verschil: Teakhout is een soort hardhout. Het is hoofdzakelijk afkomstig van de Tectona grandis-boomsoort, die van oorsprong is uit Zuid- en Zuidoost-Azië, voornamelijk uit India, Indonesië, Maleisië, Thailand en Birma. Als een houtsoort heeft teak een zachte korrel en textuur. Het heeft een geelachtig bruine tint die overuren kan maken tot een zilvergrijze afwerking. Teak staat zelfs bekend om zijn hoge oliegehalte, hoge treksterkte en nauwe korrel. Rubberwood is in essentie het hout dat uit de rubberboom komt, de Pará-rubberboom om specifiek te zijn. De Pará-rubberboom is wetenschappelijk bekend als Hevea brasiliensis. Als het hout van een rubberboom zou je verwachten dat het zacht en veerkrachtig zou zijn, nou ja, rubber. Rubberhout is echter in wezen een hardhout.

Teakhout en rubberhout zijn beide soorten hardhout. Hardhout is het hout dat afkomstig is van een angiospermboom. Dit is een soort boom met ingesloten zaden, of het nu in peulen, een schaal, een omhulsel of in een vrucht is. Bijvoorbeeld appels of noten en zaden zoals eikels en walnoten. Met dit soort zaden worden vogels en insecten aangetrokken door de bloemen van de boom en kunnen ze het stuifmeel naar andere bomen dragen. Dit is ook de reden waarom hardhouten bomen niet vaak op elkaar worden gebundeld, maar op een afstand van elkaar staan ​​en vaak andere bomen ertussen hebben.

De meeste hardhoutbomen zijn ook bladverliezend van aard. Een bladverliezende boom is een boom die jaarlijks zijn bladeren verliest. Loofhoutbomen groeien ook langzamer en nemen hun eigen tijd in beslag. Hierdoor is het meeste hardhout dicht. Dit is ook de reden dat hardhout duur is, omdat het langer duurt om te groeien. Sommige beroemde hardhoutsoorten zijn esdoorn, balsa, eik, iep, mahonie en platanen.

Teakhout is hoofdzakelijk afkomstig van de Tectona grandis-boomsoort, die van oorsprong is uit Zuid- en Zuidoost-Azië, voornamelijk uit India, Indonesië, Maleisië, Thailand en Birma. Vanwege de grote vraag naar teakhout, wordt de Tectona grandis echter ook gekweekt op plantages in Afrika en het Caribisch gebied. Toch is Birma goed voor bijna een derde van het teak in de wereld, vandaar dat teakhout ook wel wordt aangeduid als Birmese Teak. Regionaal wordt teakhout in het Bengaals als 'Segun' en in het grootste deel van India 'Sagwan' genoemd.

Als een houtsoort heeft teak een zachte korrel en textuur. Het heeft een geelachtig bruine tint die overuren kan maken tot een zilvergrijze afwerking. Teak staat zelfs bekend om zijn hoge oliegehalte, hoge treksterkte en nauwe korrel. Vanwege het hoge oliegehalte is teak bekend dat het duurzaam is, zelfs wanneer het niet is behandeld met olie of vernis. Het is vanwege dit oliegehalte dat teakhout een lederachtige geur heeft wanneer het vers wordt gemalen. Teak is ook bestand tegen houttermiet en andere schadelijke organismen. Het heeft ook een lage krimpverhouding, wat betekent dat het hout kan worden gebruikt in gebieden met een hoog of fluctuerend vochtgehalte. Teak bevat echter silica in het hout, wat kan leiden tot ernstige afstomping op scherpe voorwerpen. Hierdoor gebruiken alleen de meest ervaren houtbewerkers teakhout.

Teak wordt vaak gebruikt voor het maken van meubels, met name aanrechtbladen, evenals binnenvloeren, fineer, snijwerk, bochten en andere kleine houtprojecten, zoals snijplanken. Teak wordt ook vaak gebruikt om deuren, kozijnen en kolommen en balken te maken.

Bovendien wordt het vanwege het hoge oliegehalte ook vaak gebruikt voor het maken van tuinmeubilair, omdat de natuurlijke oliën van het hout het bestand maken tegen water, evenals tegen rot, schimmels en schimmel. Dit heeft het ook mogelijk gemaakt dat teak wordt gebruikt voor het bouwen van boten, bootspanen, enz.

Als hardhout is teak afkomstig van langzaam groeiende bomen. Het hoogwaardige teakhout is afkomstig van bomen die minstens 50 jaar oud zijn. Het teakhout kan afkomstig zijn van bomen die jonger zijn in leeftijd, maar dit hout wordt niet beschouwd als van hoge kwaliteit.

Rubberwood is in essentie het hout dat uit de rubberboom komt, de Pará-rubberboom om specifiek te zijn. De Pará-rubberboom is wetenschappelijk bekend als Hevea brasiliensis. Als het hout van een rubberboom zou je verwachten dat het zacht en veerkrachtig zou zijn, nou ja, rubber. Rubberhout is echter in wezen een hardhout.

De Pará-rubberboom wordt hoofdzakelijk gekweekt in plantages voor de latex die hij produceert, die vervolgens wordt geoogst en gebruikt voor de productie van commercieel rubber. Na 25 - 30 jaar wordt de productie van latex in de boom echter erg laag; vandaar dat de boom vaak wordt gekapt en vervangen door een andere, die financieel meer rendabel zou zijn.

Eerder zou de gevelde rubberboom worden verbrand, omdat er geen verder gebruik voor zou zijn. In plaats van het groeiende milieubedrijf wordt het hout van de gekapte rubberboom nu gerecycled en in verschillende toepassingen gebruikt. De meest voorkomende toepassingen van het rubberhout zijn meubels, speelgoed en keukenaccessoires. Zoals alle hardhout komt rubberhout in verschillende gradaties van kwaliteit.

Het voordeel van rubberhout is dat het een dichte korrel is die gemakkelijk kan worden gecontroleerd in het droogproces van de oven. Dit maakt is gemakkelijk te doen in de keuken. Het rubberhout is echter niet geschikt voor buitengebruik. Bovendien wordt rubberhout aangeprezen boven andere houtsoorten, omdat het in wezen een gerecycleerd hout is, omdat het milieuvriendelijker is.