Belangrijkste verschil: POP en IMAP zijn beide meest gebruikte internetstandaardprotocollen voor het lezen van e-mails. IMAP is sterker dan POP in termen van kracht en flexibiliteit. Het verbruikt echter meer bronnen dan POP. In tegenstelling tot POP is IMAP niet geschikt voor offline gebruik.

POP (Post Office Protocol) is een Internet Protocol-standaard voor het lezen van e-mails. Het werd in 1984 ontwikkeld als een eenvoudige manier om e-mails te lezen of op te halen uit de mailboxen op SMTP-servers. Het is ontworpen om lokaal te worden gebruikt. Het is aangepast door verschillende versies te introduceren. In 1985 werd POP 2 geïntroduceerd als de uitbreiding van POP 1. Het bevatte een rijke verzameling commando's en antwoorden. In 1988 werd versie 3 van de POP geïntroduceerd. Het is ontworpen om offline clients te bedienen voor het openen en ophalen van e-mails. POP 3 biedt faciliteiten die zijn gekoppeld aan gebruikersauthenticatie en mailboxmanipulatie. POP 3 kan worden beschouwd als de standaardversie van POP. Het is een op een opdrachtregel gebaseerd protocol, wat betekent dat alle bewerkingen worden gedaan door tekstopdrachten te bouwen en ze vervolgens naar de server te verzenden. Het wordt gedefinieerd door RFC-1939.

De POP3-server luistert naar poort 110. Dit protocol is populair bij de internetproviders omdat het eenvoudig en goedkoop is om te implementeren. Alle e-mailberichten worden gedownload van de server naar de lokale computer. Men kan ook de optie selecteren om kopieën van de e-mails op de server achter te laten. Nadat de berichten zijn gedownload, is een onderscheppende verbinding niet vereist om de e-mails te lezen.

IMAP staat voor Internet Message Access Protocol. IMAP is oorspronkelijk ontwikkeld in 1986 aan de Stanford University. IMAP en POP lijken op veel verschillende manieren op elkaar. IMAP biedt echter meer functies dan POP. Een e-mailclient kan IMAP ook gebruiken om e-mails van de server te downloaden. Over het algemeen maakt het gebruik van poort 143. Het nadeel van IMAP is dat het meer middelen vereist (meer schijfruimte op de server en meer CPU-bronnen). Het biedt de mogelijkheid voor het selectief downloaden en verwijderen van berichten, het downloaden van headers, meerdere mailboxen en meer. Het wordt gedefinieerd door RFC-3501.

Het is een client / server-protocol. De e-mails die worden ontvangen, worden bewaard door de internetserver. Het werkt zelfs op een trage verbinding zoals een modem. De e-mail die men wil lezen, wordt gedownload van de server. Zowel POP- als IMAP-protocollen worden geplaatst tussen Mail Access Agent en Mail User Agent.

Vergelijking tussen POP- en IMAP-protocol:

	POP-protocol	IMAP-protocol
Definitie	POP (Post Office Protocol) is een Internet Protocol-standaard voor het lezen van e-mails. Het werd in 1984 ontwikkeld als een eenvoudige manier om e-mails te lezen of op te halen uit de mailboxen op SMTP-servers. Het is ontworpen om lokaal te worden gebruikt.	IMAP staat voor Internet Message Access Protocol. IMAP is oorspronkelijk ontwikkeld in 1986 aan de Stanford University. Het is een client / server-protocol. De e-mails die worden ontvangen, worden bewaard door de internetserver. Het werkt zelfs op een trage verbinding zoals een modem.
Volledige vorm	Post Office-protocol	Internet Message Access Protocol.
Standaard instellingen	Het downloadt alle berichten van de e-mailserver naar de computer van de gebruiker.	Het biedt de gebruiker de mogelijkheid om alle berichten op de server te bewaren.
Acties uitgevoerd op de berichten	Uitgevoerd op iemands computer.	Rechtstreeks op de server uitgevoerd.
Toegang tot de e-mails	Nadat de e-mails zijn gedownload, is deze alleen toegankelijk via dezelfde computer.	Vanaf elke computer die is verbonden met internet.