Belangrijkste verschil: een genationaliseerde bank wordt gevormd wanneer de overheid een bank en haar bezittingen in haar bezit neemt. Een genationaliseerde bank wordt ook wel een openbare bank genoemd. Een overheidsbank is eigendom van en wordt beheerd door de overheid. Overheidsbanken omvatten banken die zich in de publieke sector bevonden vanaf het begin van hun oprichting of na de nationalisatie van banken.

Banken in de publieke sector zijn eigendom van en worden geëxploiteerd door de overheid aangezien de overheid er een groot aandeel in heeft. Deze banken richten zich vooral op het dienen van de mensen en verdienen eerder winst. Een overheidsbank is een bank die wordt beheerd door instellingen die het eigendom zijn van de mensen via hun representatieve overheden. In deze banken controleert de overheid de bank. Een goed beheerde overheidsbank kan staats- en lokale overheden helpen bij het doorkomen van cash crunches.

Het openbare bankmodel is ontworpen om te werken ten behoeve van de mensen. De overheid heeft een groot aandeel in de banken in de publieke sector en daardoor worden belangrijke beslissingen genomen door de overheid. De beslissingen zijn over het algemeen in het belang van het publiek. Hun hoofddoel is het uitvoeren van de bankactiviteiten die zich richten op alle geledingen van de samenleving. Deze banken bestaan ​​uit alle banken die eigendom zijn van de overheid. In landen als India vallen veel van de regionale landelijke banken ook in de categorie van de openbare bank, omdat ze ook worden gefinancierd door de overheid.

Een genationaliseerde bank wordt gevormd door een bank en zijn vermogen in het publieke eigendom te nemen.

De nationale regering van het land bezit de eigendom van genationaliseerde banken. In genationaliseerde banken controleert de overheid de bank. Dit zou kunnen verwijzen naar het nemen van controle over de publieke aandelen, verandering in management en nieuwe bedrijfsstrategie. Dit is een gangbare praktijk in de landen van het westen, waar het wordt gebruikt als een noodhulpmethode om de banken in moeilijke tijden te helpen. De overheid voert nationalisatie uit om bepaalde doelen te bereiken, zoals: -

1. De regionale gelijkheid brengen.

2. Om het spectrum van bankfaciliteiten op een uniforme manier uit te breiden.

3. Het verstrekken van bankfaciliteiten in minder ontwikkelde regio's.

4. Nationalisatie zocht naar de monopolistische controle van grote industriëlen op het systeem.

5. Het beoogde meer krediet te geven aan sectoren die prioriteit moesten krijgen.

6. Het vertrouwen van het publiek in het banksysteem verhogen

7. Het is gericht op het genereren van voldoende middelen die kunnen worden gebruikt in verschillende ontwikkelingsplannen voor het land.

Een succes kan echter niet worden gegarandeerd dat nationalisatie van banken altijd een succesvolle daad zal zijn. Frankrijk had zijn banksector genationaliseerd en later verkocht de regering het aan private partijen. State Bank of India werd in 1955 genationaliseerd onder de SBI-wet. Later in 1960 werden ook zeven staatsbanken genationaliseerd. De tweede fase in India vond plaats in 1980, toen zeven andere banken werden genationaliseerd.

We kunnen dus concluderen dat er geen verschil is tussen een genationaliseerde bank en een bank in de publieke sector. Genationaliseerde banken zijn overheidsbanken, omdat beide door de overheid worden gecontroleerd en beheerd. Het enige kleine verschil ligt in het feit dat eerder genationaliseerde banken geen banken in de publieke sector waren, maar na de nationalisatie van banken werden de banken omgezet in banken in de publieke sector.