Belangrijk verschil: horen is een van de vijf zintuigen van een persoon en het is het vermogen om geluid waar te nemen door trillingen te detecteren via een orgaan zoals het oor. Luisteren, ook bekend als 'actief luisteren', is een techniek die wordt gebruikt bij communicatie waarbij iemand aandacht aan de spreker moet besteden en feedback moet geven. Luisteren is een stap verder dan horen, wanneer het brein de zenuwimpulsen ontvangt en decodeert, stuurt het vervolgens feedback.
Horen en luisteren, hoewel synoniem, zijn complete verschillende dingen. Je kunt iemand horen zonder daadwerkelijk naar iets te luisteren. Laten we het zo zeggen, heb je ooit gedroomd in de les? Hoewel je in deze klas het lawaai hoorde, luisterde je niet naar wat de leraar zei.
Horen is een van de vijf zintuigen van een persoon en het is het vermogen om geluid waar te nemen door trillingen te detecteren via een orgaan zoals het oor. Volgens Merriam-Webster is horen "het proces, de functie of de kracht van het waarnemen van geluid; specifiek: het speciale gevoel waarmee geluiden en tonen als stimuli worden ontvangen. "Tijdens het horen worden trillingen door het oor gedetecteerd en vervolgens omgezet in zenuwimpulsen en naar de hersenen gestuurd. Een persoon die niet kan horen heeft een aandoening die bekend staat als doofheid. Gehoor gebeurt zelfs in de slaap, waarbij het oor de geluiden verwerkt en doorgeeft aan de hersenen, maar de hersenen reageren niet altijd op het geluid.
Luisteren, ook bekend als 'actief luisteren', is een techniek die wordt gebruikt bij communicatie waarbij iemand aandacht aan de spreker moet besteden en feedback moet geven. Luisteren is een stap verder dan horen, wanneer het brein de zenuwimpulsen ontvangt en decodeert, stuurt het vervolgens feedback. Luisteren vereist concentratie, betekenis ontlenen aan het geluid dat wordt gehoord en erop reageren. Luisteren is een proces van communicatie waarbij, als de persoon niet luistert, dit een onderbreking van de communicatie kan veroorzaken. Luisteren wordt door Merriam-Webster gedefinieerd als: "om iets met aandachtige aandacht te horen: geef aandacht."
Er zijn vier soorten communicatoren, een 'niet-luisteraar' is een persoon die zich bezighoudt met zijn / haar eigen gedachten en hoewel hij hoort dat hij niet oplet; 'passieve luisteraars' horen de woorden maar absorberen de betekenis niet en geven alleen vage antwoorden; 'luisteraars' horen en luisteren, maar ze begrijpen alleen de betekenis van gesprekken die hen interesseren, dit komt het meest voor bij mensen die niet willen luisteren naar een onderwerp waarop hun opvattingen verschillen en zullen niet langer naar luisteren en hun eigen ideeën. Eindelijk zijn 'actieve luisteraars' de beste luisteraars, niet alleen horen ze de persoon spreken, maar luisteren ze ook met geduld en een open geest. Ze zijn volledig gericht op de spreker.
Er wordt gezegd dat een goede luisteraar de beste communicator wordt als hij / zij de waarde van de woorden en emoties begrijpt. Ze vinden het belangrijk om op een duidelijke manier te spreken om misverstanden weg te nemen. Een actieve luisteraar heeft minder kansen op misverstanden en het verkeerd interpreteren van ideeën en woorden, terwijl ze ook emoties oppikken die aan de woorden zijn gehecht.
Dus het belangrijkste verschil tussen horen en luisteren is, terwijl horen alleen verwijst naar het oppikken van je oren, luisteren betekent het geluid interpreteren, begrijpen en een adequaat antwoord bieden. Luisteren maakt ook gebruik van ander zintuig om ontvankelijk te zijn voor de lichaamstaal van de ander.
