Verschil tussen anorexia en boulimia

verschil tussen

Belangrijkste verschil: Anorexia nervosa en Boulimia nervosa zijn twee verschillende soorten eetstoornissen. Anorexia wordt gekenmerkt door ongepaste eetgewoonten en verminderde voedselinname. Boulimie wordt gekenmerkt door vreetbuien en het krachtig reinigen van het voedsel uit het lichaam.

In de wereld van vandaag is er veel nadruk gelegd op het lichaam. Iedereen wil eruit zien als een supermodel. Zelfs de supermodellen willen skinnier zijn. Skinnier is echter anders dan gezonder. Veel mensen nemen drastische maatregelen om mager te zijn. Dit magere ideaal heeft aanleiding gegeven tot talrijke soorten eetstoornissen. Zowel anorexia als boulimie zijn twee verschillende soorten eetstoornissen.

De algemene opvatting is dat eetstoornissen, zoals anorexia en boulimia, alleen vrouwen treffen. Hoewel dit geloof niet waar is; de belangrijkste reden achter dit geloof is dat eetstoornissen bij vrouwen ongeveer negen keer vaker worden gediagnosticeerd dan bij mannen. Dit betekent dat 10% tot 15% van de patiënten met eetstoornissen man is.

Anorexia is officieel bekend als Anorexia nervosa. Deze eetstoornis wordt gekenmerkt door ongepaste eetgewoonten en verminderde voedselinname. Het kan ook gepaard gaan met een obsessie met een dun figuur, een irrationele angst voor gewichtstoename en een verstoorde lichaamsperceptie. Mensen met anorexia eten meestal niet veel, eten nauwelijks om in leven te blijven. Hierdoor zien ze vaak drastisch en overmatig gewichtsverlies.

De belangrijkste reden achter anorexia is een verwrongen zelfbeeld. Mensen die lijden aan anorexia zien zichzelf als dik of overgewicht, zelfs als ze in feite drastisch onderwogen zijn. Meerderheid van mensen met anorexia hebben inderdaad honger, maar ze ontzeggen zichzelf voedsel en eten heel kleine hoeveelheden voedsel, nauwelijks genoeg om gewoon in leven te blijven.

Boulimia nervosa, aan de andere kant, is een eetstoornis, waarbij de persoon eet; in feite eten ze veel. Dit wordt eetbuien genoemd, waarbij iemand in korte tijd grote hoeveelheden voedsel eet. Echter, onmiddellijk na het eten krijgt een boulimaan schaamte en schuldgevoelens, waardoor ze het voedsel met kracht uit hun lichaam spoelen. Om dit te doen, kunnen ze zichzelf dwingen om over te geven, of een laxerend, diureticum of stimulerend middel nemen. Sommige boulimia oefenen zelfs buitensporig veel uit. De schuld is geworteld in een uitgebreide zorg om het lichaamsgewicht. Sommige boulimia kunnen zelfs vasten voor een langere periode van tijd.

Deze cyclus van eten en spoelen kan leiden tot kaliumverlies en verslechtering van de gezondheid. Boulimia gaat ook vaak gepaard met depressieve symptomen die vaak ernstig zijn en kunnen leiden tot een hoog risico op zelfmoord. Boulimia gaat ook vaak gepaard met extra psychiatrische stoornissen, zoals stemmingsstoornissen, angststoornissen, impulsbeheersing en stoornissen in verband met middelenmisbruik.

Boulimia wordt over het algemeen beschouwd als minder levensbedreigend dan anorexia. Boulimia komt echter ook vaker voor dan anorexia. Boulimia wordt ook als erfelijk beschouwd, wat betekent dat een kind van een ouder die lijdt aan of lijdt aan boulimia er waarschijnlijk ook door wordt beïnvloed. Er zijn enkele personen die de neiging hebben af te wisselen tussen boulimia nervosa en anorexia nervosa.

Zowel anorexia als boulimia zijn behandelbaar. De meest gebruikelijke vorm van behandeling is therapie die de redenen achter de aandoeningen behandelt.

Vergelijking tussen anorexia en boulimia:

	anorexia	Boulimia
Soort van	Eetstoornis	Eetstoornis
Definitie	Anorexia nervosa is een eetstoornis die wordt gekenmerkt door voedselonbeperking, ongepaste eetgewoonten of rituelen, obsessie met een dun figuur en een irrationele angst voor gewichtstoename.	Boulimia nervosa is een eetstoornis die wordt gekenmerkt door eetaanvallen en spoelen, of het consumeren van een grote hoeveelheid voedsel in een korte tijd gevolgd door een poging om zich te ontdoen van het geconsumeerde voedsel (zuiveren), meestal door te braken, een laxeermiddel te nemen, diureticum, of stimulerend en / of overmatig oefenen, vanwege een uitgebreide bezorgdheid over het lichaamsgewicht.
Lichamelijke symptomen	Extreem gewichtsverlies Dun uiterlijk Abnormaal bloedbeeld Vermoeidheid Slapeloosheid Duizeligheid of flauwvallen Een blauwachtige verkleuring van de vingers Haar dat dunner, breekt of valt Zacht, donzig haar dat het lichaam bedekt Afwezigheid van menstruatie Constipatie Droge huid Intolerantie voor verkoudheid Onregelmatige hartritmes Lage bloeddruk uitdroging osteoporose Zwelling van armen of benen	Chronische maagterugvloeiing na het eten Uitdroging en hypokaliëmie veroorzaakt door regelmatig braken Elektrolyt onbalans, wat kan leiden tot hartritmestoornissen, hartstilstand en zelfs de dood Slokdarmontsteking of ontsteking van de slokdarm Boerhaave-syndroom, een breuk in de slokdarmwand door braken Mondelinge trauma, waarbij repetitieve inbrenging van vingers of andere voorwerpen scheuren in de bekleding van de mond of keel veroorzaakt Gastroparese of vertraagde lediging Constipatie Mallory-Weiss tranen Onvruchtbaarheid Vergrote klieren in de nek, onder de kaaklijn Maagzweren Eelt of littekens op de rug van de handen door herhaald trauma van snijtanden Constante gewichtsschommelingen
Emotionele en gedragssymptomen	Weigering om te eten Ontkenning van honger Bang om aan te komen Liegen over hoeveel voedsel er is gegeten Overmatige oefening Flat mood (gebrek aan emotie) Sociale intrekking Prikkelbaarheid Preoccupatie met voedsel Verminderde interesse in seks Depressieve bui Mogelijk gebruik van laxeermiddelen, dieethulpmiddelen of kruidenproducten	Gepreoccupeerd zijn met je lichaamsvorm en gewicht Leven in angst om aan te komen Het gevoel dat je je eetgedrag niet onder controle hebt Eten tot het punt van ongemak of pijn Veel meer eten eten in een binge-aflevering dan bij een normale maaltijd of snack Je dwingen om te braken of te veel te oefenen Misbruik van laxeermiddelen, diuretica of klysma's na het eten Gebruik voedingssupplementen of kruidenproducten voor gewichtsverlies
tekenen	Maaltijden overslaan Excuses maken voor niet eten Slechts een paar zekere "veilige" voedingsmiddelen eten, meestal die met weinig vet en calorieën Stevige maaltijd of eetrituelen, zoals het snijden van voedsel in kleine stukjes of het uitspugen van voedsel na het kauwen Uitgebreide maaltijden bereiden voor anderen, maar weigeren te eten Herhaaldelijk wegen van zichzelf Regelmatig controleren in de spiegel op waargenomen fouten Klagen over vet zijn Niet willen eten in het openbaar	Constant zorgen maken of klagen dat je dik bent Een vervormd, overmatig negatief lichaamsbeeld hebben Herhaaldelijk eten van ongewoon grote hoeveelheden voedsel in één zitting, vooral vetrijk of zoet voedsel Niet willen eten in het openbaar of voor anderen Naar de badkamer gaan na het eten of tijdens de maaltijd Te veel trainen Zweren, littekens of eelt op de knokkels of handen hebben Beschadigde tanden en tandvlees hebben
Oorzaken	Biologisch: er kunnen genetische veranderingen zijn die sommige mensen kwetsbaarder maken voor het ontwikkelen van anorexia. Psychologisch: sommige emotionele kenmerken kunnen bijdragen aan anorexia. Milieu: moderne cultuur benadrukt dunheid.	Biologisch: er kunnen genetische veranderingen zijn die sommige mensen kwetsbaarder maken voor het ontwikkelen van boulimia Psychologisch: sommige emotionele kenmerken kunnen bijdragen aan boulimia Milieu: moderne cultuur benadrukt dunheid.
behandelingen	Medische zorg: kan een ziekenhuisbehandeling vereisen voor zaken als een hartritmestoornis, uitdroging, elektrolytenonbalans of psychiatrische problemen. psychotherapie: Individuele therapie Familie-gebaseerde therapie Groepstherapie Antidepressiva of andere psychiatrische medicijnen kunnen helpen bij de behandeling van psychische stoornissen zoals depressie of angst.	psychotherapie: Cognitieve gedragstherapie Interpersoonlijke psychotherapie Dialectische gedragstherapie Familiebehandeling Antidepressiva kunnen helpen bij het verminderen van de symptomen van boulimia bij gebruik samen met psychotherapie.