Belangrijkste verschil: Een opvallend verschil tussen de krab en kreeften is de vorm van het exoskelet; de krab heeft een kleiner rond exoskelet, terwijl de kreeft groter en langer is. Een kreeft heeft ook een lange staart die uit het grootste deel van zijn vlees bestaat. In vergelijking met kreeften hebben krabben ook een opvallende wandeling; ze hebben de neiging om zijwaarts te lopen, kreeften niet.
Als het om zeevruchten gaat, is er veel variatie, van gewone vis tot schelpdieren, zoals garnalen, weekdieren en oesters. Als iemand echter wordt gevraagd wat ze graag als zeevruchten willen hebben, kiezen de meesten voor krab of kreeft.
Krab en kreeft zijn twee soorten kreeftachtigen. Schaaldieren zijn een zeer grote groep geleedpotigen, wat betekent dat ze een exoskelet hebben, dat ze laten vervellen. In tegenstelling tot andere geleedpotigen, hebben kreeftachtigen biramous (tweedelige) ledematen.
Krabben zijn over het algemeen bedekt met een dik exoskelet en hebben een enkel paar klauwen. Krabben worden over de hele wereld gevonden en zijn daarom in de meeste culturen een uitstekende vorm van zeevruchten. Ze leven in zoet water en op het land, vooral in tropische gebieden. Krabben vormen ongeveer 93 families onder de Brachyura, bestaande uit ongeveer 6.793 verschillende soorten.
Krabben kunnen in grootte variëren van de erwtenskrab, die enkele millimeters breed is, tot de Japanse spinkrab, die een beenspanwijdte van maximaal 4 meter (13 ft) had. Veel andere dieren met vergelijkbare namen, zoals heremietkreeften, koningskrabben, porseleinkrabben, hoefijzerkrabben en krabluizen zijn echter geen echte krabben.
Kreeften, aan de andere kant zijn ongewervelde dieren met een hard, beschermend exoskelet. Net als bij krabben en andere geleedpotigen, moeten kreeften hun exoskelet ruien om te kunnen groeien. Wanneer ze hun exoskelet ruien, zijn ze erg kwetsbaar. Kreeften hebben 10 lopende benen. De voorste drie paren hebben klauwen, waarvan de eerste de grootste is. Dit is wat de kreeften hun onderscheidende uitstraling geeft. Kreeften hebben ook antennes op de bovenkant van hun hoofd, die ze gebruiken als sensoren in het water en om te communiceren.
Naar schatting leven kreeften tot 70 jaar oud. In feite suggereert onderzoek dat kreeften de vruchtbaarheid niet met de jaren mogen vertragen, verzwakken of verliezen, en in plaats daarvan kunnen oudere kreeften vruchtbaarder zijn dan jongere kreeften.
Er zijn veel schaaldieren die het woord "kreeft" op hun naam hebben staan, maar alleen de gekrabde kreeften van de familie Nephropidae worden als echte kreeften beschouwd. De dichtst levende verwanten van klauwkreeften zijn de rifkreeften en de drie families van zoetwaterkreeft.
Een onderscheidend verschil tussen de krab en de kreeften is de vorm van het exoskelet; de krab heeft een kleiner rond exoskelet, terwijl de kreeft groter en langer is. Een kreeft heeft ook een lange staart die uit het grootste deel van zijn vlees bestaat. In vergelijking met kreeften hebben krabben ook een opvallende wandeling; ze hebben de neiging om zijwaarts te lopen, kreeften niet. Kreeften hebben ook grotere klauwen in vergelijking met krabben.
Ook wordt het vlees van krabben over het algemeen als zoeter beschouwd. Het vlees van soft-shell kreeften is echter ook erg zoet. Hoewel het vlees op de kreeften overvloediger is, omdat het grotendeels in de staart ligt en vanwege de grootte, wat de reden is dat kreeften gemakkelijker te eten zijn. Kreeften zijn ook over het algemeen duurder dan krabben, omdat ze niet zo gemakkelijk verkrijgbaar zijn als krabben.
Vergelijking tussen Krab en Kreeft:
Krab | Kreeft | |
Koninkrijk | animalia | animalia |
stam | geleedpotigen | geleedpotigen |
subphylum | Crustacea | Crustacea |
Klasse | Malacostraca | Malacostraca |
Bestellen | Decapoda | Decapoda |
onderorde | pleocyemata | pleocyemata |
infraorder | brachyura | Astacidea |
Familie | 93 gezinnen | Nephropidae |
Soorten | 6.793 soorten | Meer dan 500 soorten |
Fossil Record | De vroegste eenduidige krab fossielen dateren uit de Jurassic (201 miljoen jaar geleden tot 145 miljoen jaar geleden). | Het fossielenbestand van geklauwde kreeften strekt zich in ieder geval terug tot in het Valanginian Age of the Cretaceous (140 miljoen jaar geleden). |
Verschijning | Bedekt met een dik exoskelet, voornamelijk samengesteld uit calciumcarbonaat. Gewapend met een enkel paar klauwen. | Kreeften hebben lange lichamen met gespierde staarten en leven in kieren of holen op de zeebodem. Drie van hun vijf paar poten hebben klauwen, waaronder het eerste paar, die meestal veel groter zijn dan de anderen. Het hoofd van de kreeft draagt antennes, die worden gebruikt als sensoren. Kreeften, zoals slakken en spinnen, hebben blauw bloed vanwege de aanwezigheid van hemocyanine dat koper bevat. |
Habitat | Krabben zijn te vinden in alle oceanen van de wereld, terwijl veel krabben in zoet water en op het land leven, vooral in tropische gebieden. | Kreeften worden gevonden in alle oceanen en gevonden op het land. Ze leven op rotsachtige, zanderige of modderige bodems vanaf de kustlijn tot voorbij de rand van het continentale plat. Ze leven over het algemeen alleen in spleten of in holen onder stenen. |
Grootte | Krabben variëren in grootte van de erwtkrab, enkele millimeters breed, tot de Japanse spinkrab, met een beenspanwijdte van maximaal 4 meter (13 voet). | Naar schatting leven kreeften tot 70 jaar oud. Langdurige kreeft stelt hen in staat om indrukwekkende afmetingen te bereiken. Volgens Guinness World Records was de grootste kreeft ooit gevangen in Nova Scotia, Canada, met een gewicht van 20, 15 kilogram (44, 4 lb). Over het algemeen zijn kreeften 25-50 cm (10-20 in) lang. |
Seksueel dimorfisme | Mannen hebben vaak grotere klauwen. Bij de meeste mannelijke krabben is de buik smal en driehoekig van vorm, terwijl vrouwtjes een bredere, ronde buik hebben. | Mannen zijn vaak groter in omvang dan vrouwen. Mannetjes hebben ook een langere en bredere schaal dan de vrouwtjes. Vrouwtjes hebben kleine sternale stekels en lange tweede pleopod in vergelijking met mannen. Vrouwtjes hebben ook bredere staarten dan mannetjes, want daar draagt ze haar eieren. Mannetjes hebben harde ploffen, terwijl vrouwen zachte, gevederde pleopods hebben. |
weergave | Krabben trekken een partner aan via chemische (feromonen), visuele, akoestische of trillende middelen. Het grote aantal brachyurankrabben heeft interne bevruchting en matchtbuik-tot-buik. Voor veel soorten in het water vindt de paring plaats net nadat het vrouwtje is geroot en nog steeds zacht is. Vrouwtjes kunnen het sperma gedurende lange tijd opslaan voordat ze het gebruiken om hun eicellen te bevruchten. Wanneer bevruchting heeft plaatsgevonden, worden de eieren vrijgegeven op de buik van de vrouw. De vrouwelijke krabben broeden bevruchte eieren op hun buik. Wanneer de ontwikkeling voltooid is, laat het vrouwtje de pas uitgekomen larven vrij in het water. De meeste soorten terrestrische krabben moeten naar de oceaan migreren om hun larven vrij te maken; in sommige gevallen brengt dit zeer uitgebreide migraties met zich mee | Het vrouwtje maakt feromonen (chemicaliën) in het water vrij om mannelijke mannen in de buurt te laten weten dat ze zich voorbereidt op rui en mate. Als er meerdere mannen geïnteresseerd zijn in het vrouwtje, vechten ze elkaar voor haar. De kreeft die het gevecht wint, zal het vrouwtje naar zijn grot brengen en haar beschermen tegen roofdieren, omdat ze kwetsbaar is tijdens rui. Zodra ze haar harde exoskelet heeft afgeworpen, draait het mannetje haar zachtjes om en prikt met haar eerste paar pleodods haar onderbuik. Hij deponeert spermapakketten in haar spermahouders; deze bewaart ze tot 15 maanden voordat ze eieren vrijgeeft. Wanneer de vrouw oordeelt dat de tijd rijp is, laat ze de eieren vrij die langs de zaadvergaarbak gaan en worden bevrucht met het opgeslagen sperma. Ze zal deze eieren de komende tien tot elf maanden onder haar staart dragen. Wanneer de eieren uitkomen, zien de kreeften er niet uit als hun ouders. |
Gedrag | Krabben lopen meestal zijwaarts. Dit komt door de articulatie van de benen, waardoor een zijwaartse gang efficiënter wordt. Sommige krabben lopen echter vooruit of achteruit. Krabben zijn meestal actieve dieren met complexe gedragspatronen. Ze kunnen communiceren door te drummen of met hun tang te zwaaien. Krabben hebben de neiging om agressief tegenover elkaar te zijn en mannetjes vechten vaak om toegang te krijgen tot vrouwtjes. Krabben kunnen ook vechten om gaten te verbergen. Van krabben is bekend dat zij samenwerken om voedsel en bescherming te bieden voor hun gezin, en tijdens het paarseizoen een comfortabele plek vinden voor het vrouwtje om haar eitjes vrij te laten. | Zeekreeften bewegen door langzaam op de zeebodem te lopen. Wanneer ze echter vluchten, zwemmen ze snel achteruit door hun buik te krullen en te ontkrullen. Er is een snelheid van 5 m / s (11 mph) vastgelegd. Dit staat bekend als de caridoid ontsnappingsreactie. Ze staan erom bekend hun toevlucht te nemen tot kannibalisme in gevangenschap. Wanneer de kreeftenhuid echter in kreeftenmagen wordt aangetroffen, is dit niet noodzakelijk een teken van kannibalisme - kreeften eten hun schuurhuid na de rui. |
Dieet | Krabben zijn alleseters, die zich primair voeden met algen en ander voedsel gebruiken, waaronder weekdieren, wormen, andere kreeftachtigen, schimmels, bacteriën en afval, afhankelijk van hun beschikbaarheid en de krabspecies. Sommige soorten zijn echter meer gespecialiseerd in hun dieet. Sommigen eten plankton, sommigen eten voornamelijk schaaldieren zoals mosselen en sommigen vangen zelfs vis | Kreeften zijn alleseters en eten meestal levende prooien zoals vissen, weekdieren, andere kreeftachtigen, wormen en wat plantenleven. Ze speuren zo nodig, en staan erom bekend hun toevlucht te nemen tot kannibalisme. |
Menselijke consumptie | Krabben zijn goed voor 20% van alle wereldwijd gevangen, gekweekte en geconsumeerde zeeschaaldieren, die jaarlijks 1½ miljoen ton bedragen. De grootste importeurs, en dus landen waar krab eten immens populair is, zijn Japan, Frankrijk, Spanje, Hong Kong, de VS, Canada en Portugal. Krabben worden op verschillende manieren over de hele wereld bereid en als gerecht gegeten. Sommige soorten worden geheel gegeten, inclusief de schaal, zoals soft-shell krab; bij andere soorten worden alleen de klauwen en / of poten gegeten. Dit laatste komt vooral voor bij grotere krabben. Meestal in Oost-Aziatische culturen, wordt ook de ree van de vrouwelijke krab gegeten, die meestal oranje of geel van kleur lijkt in vruchtbare krabben. | Sterk gewaardeerd als zeevruchten, kreeften zijn economisch belangrijk, en zijn vaak een van de meest winstgevende goederen in kustgebieden die ze bevolken. Koks koken of stomen levende kreeften. De kreeft kookt zeven minuten voor het eerste pond en drie minuten voor elk extra pond. Kreeftrecepten zijn onder meer Lobster Newberg en Lobster Thermidor. Kreeft wordt gebruikt in soep, bisque, kreeft broodjes en cappon magro. Kreeftenvlees mag worden gedoopt in geklaarde boter, wat resulteert in een gezoete smaak. In Noord-Amerika bereikte de Amerikaanse kreeft pas in het midden van de 19e eeuw populariteit, toen New Yorkers en Bostonians er een voorliefde voor ontwikkelden. Voor die tijd werd kreeft beschouwd als een teken van armoede of als voedsel voor vaste bedienden of lagere leden van de samenleving. |
Culturele invloeden | Zowel het sterrenbeeld Kreeft als het astrologische teken Kreeft zijn genoemd naar de krab, en afgebeeld als een krab. | Sterk gewaardeerd als zeevruchten, kreeften zijn economisch belangrijk, en zijn vaak een van de meest winstgevende goederen in kustgebieden die ze bevolken. |
