Belangrijkste verschil: Pragmatiek, syntaxis, morfologie en fonologie zijn verschillende deelgebieden of takken van taalkunde. Pragmatiek gaat over de studie van taal door te kijken naar de context waarin het wordt gebruikt. Syntaxis is de studie van het structurele aspect van taal door zins- en frase-formatie aan te pakken. Morfologie is de studie van minimale betekeniseenheden met morfemen en woordvormingsprocessen. Fonologie behandelt de studie van geluidspatronen van taal.

Pragmatiek gaat over de studie van taal door te kijken naar de context waarin het wordt gebruikt. Het gaat niet om de manier waarop taal is gestructureerd. Spraak wordt gezien als een sociale daad die geregeerd of geregeerd wordt door vele sociale conventies.

Het kan simpelweg worden aangeduid als de studie van sprekersbetekenis of kan worden beschouwd als de contextuele betekenis. De betekenissen worden geïnterpreteerd door de schijnbare betekenis te herkennen. Het omvat dus beide aspecten - de manier waarop de spreker het bericht communiceert en de manier waarop de luisteraar het bericht interpreteert. Pragmatiek is gewoon de studie van het gebruik van taal in context.

Syntaxis is de studie van het structurele aspect van taal door zins- en frase-formatie aan te pakken. Het gaat in essentie over het zien van manieren waarop woorden worden gecombineerd om grammaticale zinnen te vormen.

De structuur van zinnen wordt bepaald door regels van syntaxis. Men moet niet vergeten dat het niet om de betekenis van de zinnen gaat. Betekenisloze zinnen kunnen ook grammaticaal correct zijn.

Morfologie is de studie van minimale betekeniseenheden met morfemen en woordvormingsprocessen. Het gaat over het bestuderen van vormen en gaat ook over de manier waarop woorden een relatie hebben met andere woorden van dezelfde taal.

Het omvat de grammaticale processen van verbuiging en afleiding. Derivationale morfemen duiden meestal op semantische relaties binnen het woord. Aan de andere kant duiden inflectionale morfemen meestal op syntactische of semantische relaties tussen woorden in een zin.

Fonologie behandelt de studie van geluidspatronen van taal. Het bevat ook de distributie en uitspraak. Het kan worden beschouwd als de studie van onderscheidende woorden in een taal. Het behandelt het concept van een foneem dat een onderscheidend of contrastief geluid is in een taal.

Fonologie gaat over de functionele aspecten van spraak. Het gaat om het feitelijke geluid van woorden dat is opgebouwd uit het Phoneme. Phoneme is in feite de kleinste uitspraakeenheid. Fonologie deelt ook zijn attributen met andere takken van taalkunde zoals Pragmatics, Semantics, Syntax, Morphology and Phonetics. Het wordt een basis voor verder onderzoek op vakgebieden zoals morfologie en semantiek. Het omvat de studie van zowel fonemen als prosodie (stress, ritme en intonatie) als subsystemen van gesproken taal.

Pragmatiek gaat over de studie van taal door te kijken naar de context waarin het wordt gebruikt. Syntaxis is de studie van de vorming van grammaticale zinnen met woorden. Morfologie kan worden beschreven als een tak van grammatica die kijkt naar de manier waarop woorden worden gevormd uit morfemen. Fonologie is de studie van geluidssystemen van talen en heeft ook te maken met de algemene en universele eigenschappen van deze systemen.

Vergelijking tussen Pragmatiek, Syntaxis, Morfologie en Fonologie:

	pragmatiek	Syntaxis	Morfologie	klankleer
Definitie	Pragmatiek gaat over de studie van taal door te kijken naar de context waarin het wordt gebruikt.	Syntaxis is de studie van het structurele aspect van taal door zins- en frase-formatie aan te pakken.	Morfologie is de studie van minimale betekeniseenheden met morfemen en woordvormingsprocessen.	Fonologie behandelt de studie van geluidspatronen van taal. Het bevat ook de distributie en uitspraak.
Word Origin	Via de Latijnse pragmaticus uit het Grieks πραγματικός (pragmatikos), betekenissen - "geschikt voor actie", die afkomstig is van πρᾶγμα (pragma), "daad, handelen" en van πράσσω (prassō), "overgaan, oefenen, bereiken" .	Van het Griekse woord syntaxis, wat arrangement betekent.	Uit Griekse woorden morph - wat 'vorm, vorm' en -ologie betekent, wat 'de studie van iets' betekent.	Uit het Grieks φωνή, phōnḗ, "voice, sound, " en het achtervoegsel -logy (dat is van het Griekse λόγος, lógos, "woord, spraak, onderwerp van discussie".
Belangrijkste focus	Hoe taal wordt gebruikt voor communicatie.	Regels voor de manier waarop woorden en morfemen worden gecombineerd om zinnen en zinnen te vormen.	Morpheme: minimale betekenisvolle taaleenheid. In tegenstelling tot Phoneme hebben morfemen een unieke betekenis.	Onderscheidende geluiden in een taal, Aard van geluidssystemen in alle talen. Phoneme - de kleinste eenheid van geluid die betekenis heeft in een taal.