Belangrijk verschil: moderne kunst verwijst naar artistieke werken geproduceerd in de periode die begon in de jaren 1880 en eindigde in de jaren 1970. Hedendaagse kunst volgt moderne kunst, vanaf de jaren 1970 tot nu en aan de gang.

Moderne kunst en hedendaagse kunst zijn twee verschillende kunsttijdperken in de kunststroming. In wezen is het belangrijkste verschil tussen de twee niet van stijl maar van de leeftijd waarin het is geproduceerd. Hoewel er geen specifieke tijdrichtlijnen zijn die beide perioden definiëren, verwijst moderne kunst naar artistieke werken die zijn geproduceerd in de periode die begon in de jaren 1860 en eindigde. In de jaren zeventig. Hedendaagse kunst volgt moderne kunst, vanaf de jaren 1970 tot nu en aan de gang.

Er zijn veel argumenten die het tijdperk van de moderne kunst bepalen, maar de meeste argumenten plaatsen het tijdperk tussen de jaren 1860 en de jaren 1970. Moderne kunst is een term die de stijl en filosofie van de in die tijd geproduceerde kunst weergeeft. Moderne kunst wilde de tradities uit het verleden naast zich neerleggen en experimenteren met nieuwe manieren van kijken en met frisse ideeën over de aard van materialen en functies van de kunst. De traditionele kunst werd als klassiek beschouwd, die erop gericht was de realiteit of het realisme door middel van het verhaal te representeren. Moderne kunst speelde en experimenteerde met meer gedurfde en abstracte ideeën.

Moderne kunst wordt gebruikt om het modernisme te definiëren, een periode die een aantal '-ism's omvatte zoals het impressionisme, het postimpressionisme, het fauvisme; Kubisme; Expressionisme; Dadaïsme, surrealisme, pop-art en vele andere kunststromingen, die samen het modernisme vormden. Deze bewegingen werden alle beïnvloed door een verscheidenheid aan factoren zoals licht, Aziatische kunst, Afrikaanse kunst, etc. 'Modernist Masters', kunstenaars zoals Vincent van Gogh, Paul Cézanne, Paul Gauguin, Georges Seurat, Henri de Toulouse Lautrec, Pablo Picasso, Edvard Munch, Henri Matisse, Georges Braque, André Derain, Raoul Dufy, Maurice de Vlaminck, Pierre-Auguste Renoir, Piet Mondriaan, Wassily Kandinsky en Édouard Manet waren de vlaggendragers van dit tijdperk.

Hedendaagse kunst, die het tijdperk van de moderne kunst volgt, wordt geacht te zijn begonnen in de jaren 1970 en is nog steeds aan de gang. Sommige kunstmusea en collecties definiëren hedendaagse kunst als inclusief alle kunst sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog. Alle kunstenaars die kunstwerken produceren, maken dus deel uit van de hedendaagse kunstbeweging. Dit betekent echter niet dat ze niet kunnen worden geïnspireerd of beïnvloed door de bewegingen uit het verleden. Hedendaagse kunstwerken maken gebruik van een verscheidenheid aan materialen en technieken, waaronder nieuwe technologieën zoals computers, driedimensionale, live-elementen en uitvoeringen, enz.

Hedendaagse kunstenaars hebben de harde realiteit onder ogen gezien, inclusief de Tweede Wereldoorlog, de koude oorlog, het feminisme en de globalisering. Ze groeiden op met idealen en gedachten die anders waren dan wat kunstenaars in de moderne tijd deden. Deze kunstenaars beschouwen de oude methoden van het modernisme als te conformistisch of vaag, in plaats daarvan besluiten om hun eigen werken of kunst te maken volgens hun eigen stijl. Hedendaagse kunst lijkt soms echter op gespannen voet te staan ​​met een publiek, omdat veel mensen vinden dat hedendaagse kunst en haar instellingen geen culturele waarden delen. Hedendaagse kunst heeft tot doel mensen te choqueren door zich te richten op nieuwe kunstvormen. Sommige critici zoals Julian Spalding en Donald Kuspit hebben gesuggereerd dat scepticisme, zelfs afwijzing, een legitiem en redelijk antwoord is op veel hedendaagse kunst.