Belangrijkste verschil: de WTO is verantwoordelijk voor het faciliteren van de wereldhandel, terwijl de VN verantwoordelijk is voor het bevorderen van internationale samenwerking.

De Verenigde Naties (VN) en de Wereldhandelsorganisatie zijn twee totaal verschillende organisaties die wereldwijd verantwoordelijk zijn voor twee verschillende functies. Hoewel de WTO verantwoordelijk is voor het faciliteren van de wereldhandel, is de VN verantwoordelijk voor het bevorderen van internationale samenwerking.

De Verenigde Naties (VN) is een intergouvernementele organisatie die op 24 oktober 1945 is opgericht. De organisatie is opgericht om internationale samenwerking te bevorderen. VN volgt de mislukte Volkenbond op, die werd opgericht na de Tweede Wereldoorlog, om ervoor te zorgen dat een dergelijk conflict niet opnieuw voorkomt.

De VN heeft zes belangrijke organen: de Algemene Vergadering (de belangrijkste overlegvergadering); de Veiligheidsraad (voor het beslissen over bepaalde resoluties voor vrede en veiligheid); de Economische en Sociale Raad (ECOSOC) (ter bevordering van de internationale economische en sociale samenwerking en ontwikkeling); het secretariaat (voor het leveren van studies, informatie en faciliteiten die de VN nodig heeft); het Internationaal Gerechtshof (het primaire gerechtelijke orgaan); en de Trustschapsraad van de Verenigde Naties (inactief sinds 1994).

De VN heeft ook agentschappen zoals de Wereldbankgroep, de Wereldgezondheidsorganisatie, het Wereldvoedselprogramma, UNESCO en UNICEF. Het heeft ook het Internationaal Gerechtshof, waar het geschillen tussen verschillende landen hoort. De belangrijkste doelstellingen van de VN zijn: vredeshandhaving en veiligheid, mensenrechten, economische ontwikkeling en humanitaire hulp, helpen koloniën onafhankelijkheid te bereiken, milieukwesties ondersteunen en internationale observanties verklaren en coördineren.

De Wereldhandelsorganisatie (WTO) die is opgericht om de internationale handel te vergemakkelijken en te liberaliseren. Het werd opgericht op 1 januari 1995 en was een opvolger van de Algemene Overeenkomst inzake tarieven en handel (GATT). De WTO houdt zich voornamelijk bezig met het reguleren van de handel tussen lidstaten en biedt een kader voor onderhandelingsbeleid. Het helpt ook bij het formaliseren van handelsovereenkomsten en het helpen van landen bij het oplossen van geschillen en het afdwingen van naleving van WTO-overeenkomsten. De overeenkomsten worden ondertekend door de vertegenwoordigers van de regeringen van lidstaten en worden vervolgens bekrachtigd door de respectieve parlementen van de vertegenwoordiger.

De organisatie werkt momenteel aan de onderhandelingen van de recente Doha-ontwikkelingsronde, die in 2001 begon. Ze probeerde een gemeenschappelijke basis te vinden in handelspraktijken en conflicten tussen vrije handel in industriële goederen en diensten tussen de ontwikkelde landen en de ontwikkelingslanden.

De belangrijkste functies van de WTO zijn onder meer: ​​houdt toezicht op de uitvoering, het beheer en de werking van de gedekte overeenkomsten, biedt een forum voor onderhandelingen en voor het beslechten van geschillen, het evalueren en verspreiden van het nationale handelsbeleid, zorgen voor de samenhang en transparantie van handelsbeleid door middel van surveillance in economische beleidsvorming en ondersteuning van ontwikkelingslanden, minst ontwikkelde landen en landen met lage inkomens.

Vergelijking tussen VN en WTO:

	VN	WTO
Volledige vorm	Verenigde Naties	Wereld handel Organisatie
Vorming	24 oktober 1945	1 januari 1995
Hoofdkwartier	New York City	Geneve, Zwitserland
Lidmaatschap	193 lidstaten en 2 waarnemerstaten	160 lidstaten
Leider	Ban Ki-moon	Roberto Azevêdo
Doelen	Vredeshandhaving en veiligheid Mensenrechten Economische ontwikkeling en humanitaire hulp Kolonies helpen onafhankelijkheid te bereiken Ondersteuning van milieukwesties Het verklaren en coördineren van internationale observanties	Houdt toezicht op de uitvoering, het beheer en de werking van de gedekte overeenkomsten Biedt een forum voor onderhandelingen en voor het beslechten van geschillen Bekijk en verspreid het nationale handelsbeleid Zorgen voor de samenhang en transparantie van het handelsbeleid door middel van toezicht op de wereldwijde economische beleidsvorming Hulp aan ontwikkelende, minst ontwikkelde en lage-inkomenslanden