Belangrijkste verschil: een vaste storting, ook wel termijndeposito genoemd, is een financieel instrument dat wordt aangeboden door de banken, die een hogere rentevoet bieden dan een reguliere spaarrekening.

Termijndeposito's en vaste deposito's zijn vaak verwarrend voor veel mensen die net kennis maken met de bancaire terminologie. Deze woorden verwijzen eigenlijk naar hetzelfde. Zowel termijndeposito als vaste deposito verwijzen naar hetzelfde financiële instrument dat door de bank wordt verstrekt. Maar met de kracht van internet waardoor globalisering in hoog tempo mogelijk is, hebben veel verschillende woorden nu dezelfde connotaties. Het enige verschil tussen deze woorden is de plaats waar ze worden gebruikt.

Laten we eerst begrijpen wat een vaste storting is. Een vaste storting, ook wel een FD genoemd, is een financieel instrument dat wordt aangeboden door de banken, die een hogere rentevoet bieden dan een reguliere spaarrekening. Het kan al dan niet vereisen dat er een aparte rekening bij de bank wordt gecreëerd. Dit zijn risicovrije beleggingen en veel van hen bieden ook belastingvoordelen. De persoon wordt gevraagd om een ​​termijn te selecteren voor het vaststellen van hun geld. Op basis van de gekozen term geeft de bank een percentage dat de persoon krijgt om zijn geld voor die specifieke termijn vast te houden. Op de vervaldag ontvangt de persoon het hoofdbedrag en het beloofde percentage. Als de persoon zijn geld vroegtijdig wil opnemen, wordt er een vergoeding in rekening gebracht.

Vaste storting wordt veel gebruikt in India, terwijl de termijndeposito wordt gebruikt in Canada, Australië en Nieuw-Zeeland. Andere termen die worden gebruikt om dit financiële instrument te beschrijven, omvatten een depositocertificaat in de Verenigde Staten en Bond in het Verenigd Koninkrijk.

Vergelijking tussen termijndeposito en vaste aanbetaling: