Belangrijk verschil: suiker is de algemene naam voor voedingsmiddelen met een zoete smaak. Sucrose, tafelsuiker, wordt voornamelijk gewonnen uit suikerriet of suikerbiet. Suiker werd een populaire zoetstof in de 18e eeuw. De meest gebruikte suiker is de kristalsuiker. Dit is de suiker die we dagelijks gebruiken, evenals in de meeste recepten. Castorsuiker is ook bekend als basterdsuiker, superfijne suiker, ultrafijne suiker of barsuiker. Het is een soort kristalsuiker met superfijne gegranuleerde kristallen, meestal 0, 35 mm.

Suiker is de algemene naam voor voedingssupplementen met een zoete smaak. Suikers worden gecategoriseerd als koolhydraten, een groep verbindingen bestaande uit koolstof, waterstof en zuurstof. Koolhydraten, en op hun beurt suikers, zijn de bron van chemische energie voor levende organismen, inclusief de mens. Suikers worden gecategoriseerd als monosaccharide, disacchariden en polysacchariden. Monosacchariden zijn het eenvoudigste koolhydraattype, samengesteld uit een enkele molecule. Deze omvatten glucose, galactose en fructose. Disachariden bestaan ​​uit twee moleculen. De tafelsuiker, ook wel bekend als sucrose, meestal gebruikt door mensen, is een type disaccharide. Andere disachariden omvatten maltose en lactose.

Sucrose, tafelsuiker, wordt voornamelijk gewonnen uit suikerriet of suikerbiet. Suiker werd een populaire zoetstof in de 18e eeuw, nadat suikerplantages werden opgezet in West-Indië en Amerika. Suiker werd echter al in de oudheid in India en later in China geproduceerd. Na de 18e eeuw was suiker erg populair, maar zeldzaam, en het kon alleen worden aangeboden door de rijken. Vandaar dat suiker vaak "wit goud" werd genoemd.

Suiker wordt verwerkt door een lang proces. Eerst wordt het sap geëxtraheerd en vervolgens gezuiverd met kalk en warmte. Daarna wordt het verder verwerkt en scheidt het uiteindelijk in suikerkristallen en melasse. De suikerkristallen worden gebleekt en verfijnd om het eindproduct te geven dat we in de supermarkt kopen. Dit is de traditionele witte suiker.

Suiker, is in vele vormen op de markt verkrijgbaar. Sommige van de beschikbare suikers zijn gekorrelde witte suiker of tafelsuiker, superfijne (castor of caster) suiker, grove (decorateurs of parel) suiker, kristalsuiker, banketbakkers, poedersuiker of poedersuiker, invertsuiker, bruine suiker, ruwe suiker, Demerarasuiker, Muscovada of Barbadosuiker, Turbinado-suiker, enz.

Elk heeft zijn specifieke toepassingen speciaal voor koken en bakken. De gebruikte suikersoort is uiterst belangrijk, vooral bij het bakken. Dit is waar, omdat de grootte van het suikerkristal invloed heeft op de hoeveelheid lucht die in het bakbeslag kan worden opgenomen, vooral tijdens het opromen van de suiker en het vet of de boter. De grootte van het kristal zal ook van invloed zijn op hoe snel de suiker zal oplossen in het beslag. Al deze factoren beïnvloeden het uiterlijk, de consistentie en de smaak van het afgewerkte bakproduct.

De suiker die we dagelijks gebruikten, wordt vaak als tafelsuiker genoemd. Het heeft echter ook een andere naam, kristalsuiker. Deze suiker is de meest gebruikte suiker en wordt in de meeste recepten gebruikt. Regelmatige suiker wordt goed herkend vanwege de papierwitte kleur en fijne kristallen. Ze kunnen beter oplossen als ze aan recepten worden toegevoegd of worden verwarmd. Bij verhitting heeft suiker de neiging om een ​​toffeachtige kleur en smaak aan te nemen, daarom wordt het ook vaak gebruikt bij de productie van karamel.

Tafelsuiker heeft middelgrote korrels, ongeveer 0, 5 mm doorsnede. De gemiddelde grootte van de korrels zorgt ervoor dat de suiker meer lucht in het beslag kan opnemen, in tegenstelling tot de meeste andere soorten suiker. De grootte van de suikerkristallen kan echter variëren van fabrikanten van verschillen. Sommige kunnen te fijn zijn, terwijl sommige te groot zijn. Het mengen van kristalsuiker met suikerstroop en het vormen ervan in brokken leidt tot de productie van suikerklontjes.

Castorsuiker is ook bekend als basterdsuiker, superfijne suiker, ultrafijne suiker of barsuiker. Het is een soort kristalsuiker met superfijne gegranuleerde kristallen, meestal 0, 35 mm. De term ricinus- of basterdsuiker wordt voornamelijk gebruikt in het Brits-Engels en de Gemenebest-landen. In Noord-Amerika wordt het verkocht als superfijne suiker. In Canada, met name in British Columbia, wordt het bessensuiker genoemd. De term 'castor' verwijst naar een vorm van zeef genaamd castor, omdat de korrels van de suiker goed genoeg zijn om door de zeef te passen.

Door de superfijne grootte van de suikerkristallen lost de suiker vrijwel onmiddellijk op. Het wordt vaak gebruikt om koude dranken te zoeten, zoals ijsthee, limonade en andere dranken. Daarom wordt het ook vaak omschreven als biersuiker.

Bij het bakken wordt het meestal gebruikt om meringue en glazuur te maken. Sommige cake- of koekjesrecepten vragen om rietsuiker, maar de meeste gebruiken kristalsuiker, omdat kristalsuiker meer lucht in het beslag kan opnemen, wat resulteert in een zachtere en donzere cake. Om in plaats van rietsuiker te vervangen, kan men de gewone suiker gewoon een paar minuten door een keukenmachine laten lopen totdat de korrels kleiner zijn geworden.