Belangrijk verschil : SGML en HTML zijn beide programmeertalen. Beide zijn bekende markeringen voor het gebruik van webpagina's. Ze zijn geschreven in vooraf gedefinieerde tag-elementen. Het belangrijkste verschil zou zijn dat HTML een subset van SGML is.

HTML staat voor Hyper Text Markup Language. Het is een bekende computertaal die wordt gebruikt om webpagina's te ontwikkelen. Het bestaat al heel lang en wordt vaak gebruikt om webpagina's te ontwerpen. XML of Extensible Markup Language definieert een set regels voor het coderen van documenten in een formaat dat door zowel mens als computer kan worden gelezen.

HTML wordt geschreven met HTML-elementen, die uit tags bestaan, voornamelijk een openingstag en een afsluitende tag. De gegevens tussen deze tags zijn meestal de inhoud. Het belangrijkste doel van HTML is om webbrowsers in staat te stellen de inhoud die is geschreven tussen de tags te interpreteren en weer te geven. De tags zijn ontworpen om de pagina-inhoud te beschrijven. HTML wordt geleverd met vooraf gedefinieerde tags. Hiermee kunnen afbeeldingen, tekst, video's, formulieren en andere stukjes inhoud worden samengevoegd tot een samenhangende webpagina.

Elementen van HTML zijn de basisbouwstenen van alle websites. Met HTML kunnen afbeeldingen en objecten worden ingesloten in de webpagina. Het kan ook worden gebruikt om interactieve formulieren te maken. HTML biedt ook de mogelijkheid om gestructureerde documenten te maken. Het doet dit door structurele semantiek aan te duiden voor tekst zoals kopjes, alinea's, lijsten, links, citaten en andere items. Tegenwoordig zijn webpagina's echter zelden ontworpen met alleen HTML. Met HTML kan de programmeur scripts insluiten die geschreven zijn in talen zoals JavaScript, wat vaak gebeurt. Dit verandert het uiterlijk en het gedrag van de HTML-webpagina's.

SGML staat voor de Standard Generalized Markup Language. Het is een ISO-standaardtechnologie voor het definiëren van algemene opmaaktalen voor documenten.

SGML is afgeleid van IBM's Generalized Markup Language (GML), ontwikkeld door Charles Goldfarb in de jaren zestig. Als opmaaktaal voor documenten was SGML oorspronkelijk bedoeld om het delen van machinaal leesbare documenten met grote projecten in overheid, recht en industrie mogelijk te maken. Veel van dergelijke documenten moeten lang leesbaar blijven op het gebied van informatietechnologie. Het wordt ook veel gebruikt door het leger, de ruimtevaart, technische referentie en industriële uitgeverijen. De introductie van het XML-profiel heeft SGML meer geschikt gemaakt voor zijn wijdverbreide toepassingen in kleinschalig, algemeen gebruik.

Volgens Wikipedia generaliseert en ondersteunt SGML een groot aantal opmaaktalen. Deze talen variëren van Wiki-achtige syntaxen tot RTF-achtige haken in de haken en HTML-overeenkomende tagtalen. Het wordt als een beetje minder duurzaam beschouwd, omdat het niet veel toepassingen door de browsers ondersteunt. Documenten met liberale fouten vereisen meer tijd om te verwerken. De pagina heeft een langzamere laadtijd en downloadsnelheid.

SGML wordt beschouwd als de moedertaal van HTML en XML, die nu veel worden gebruikt voor het overschrijven van digitale documenten. Het heeft een internationale standaard gekregen bij het specificeren van de beschrijving van het type en de inhoud van de digitale documenten. Met de tijd is de populariteit van SGML snel toegenomen. Er zijn ook enkele obstakels voor SGML, omdat SGML niet op brede schaal wordt ondersteund, wordt software onstabiel en is het onontwikkeld vanwege de sterke instellingen van SGML. Bovendien is SGML-gegevensuitwisseling erg complex geworden vanwege de uiteenlopende compatibiliteit tussen de softwarepakketten, die ernstige problemen kunnen veroorzaken.

Vergelijking tussen SGML en HTML: