Belangrijkste verschil: Schizoaffectieve stoornis is een mentale aandoening waarbij een persoon een terugkerende abnormale stemming en psychotische componenten vertoont. De stoornis is constant en verdwijnt niet. De persoon kan constant blij zijn en vervolgens depressief of ze kunnen tegelijkertijd een combinatie zijn van zowel blije als depressieve mensen. Schizofrenie is een psychische stoornis die wordt geassocieerd met hallucinaties, paranoia, wanen en ongeorganiseerde spraak en denken. Schizofrenie zorgt ervoor dat de patiënt gelooft en dingen ziet die er meestal niet zijn, ze kunnen ook bepaalde karakters en scenario's in hun hoofd ontwikkelen die paranoia bij de patiënt veroorzaken.

Schizoaffectieve stoornis en schizofrenie worden vaak verward met hetzelfde vanwege hun overeenkomsten in naam en aard. Het zijn echter twee verschillende psychische stoornissen die een persoon kunnen beïnvloeden. Ze hebben ook vergelijkbare symptomen, maar de intensiteit van de symptomen verschillen ook tussen de twee.

Schizoaffectieve stoornis is een mentale aandoening waarbij een persoon een terugkerende abnormale stemming en psychotische componenten vertoont. De stoornis is constant en verdwijnt niet. De persoon kan constant blij zijn en vervolgens depressief of ze kunnen tegelijkertijd een combinatie zijn van zowel blije als depressieve mensen. De stoornis zorgt ervoor dat de patiënt verlies van contact maakt met de realiteit en beïnvloedt vaak de cognitie en emotie. Het is bekend dat de stoornis vaak voorkomt bij een bipolaire of borderline persoonlijkheidsstoornis. De overlapping van de stoornissen maakt de aandoening een beetje moeilijk te behandelen en vereist dat de patiënt een constante behandeling en medicatie ondergaat. Schizoaffectieve stoornis is bekend dat het vaker voorkomt bij vrouwen dan bij mannen.

De exacte oorzaak van schizoaffectieve stoornissen is onbekend. Echter, verschillende onderzoeken verbinden de stoornis met veranderingen in genen en chemische stoffen in de hersenen. Ander onderzoek heeft ook misbruik van stoffen zoals marihuana en cannabis kunnen koppelen aan de ontwikkeling en morbiditeit van psychotische stoornissen. PubMed Health somt de symptomen op als:

• Veranderingen in eetlust en energie
• Ongeorganiseerde spraak die niet logisch is
• Valse overtuigingen (waanideeën), zoals het denken dat iemand je probeert te schaden (paranoia) of denken dat speciale boodschappen verborgen zijn op gewone plaatsen (misleidende verwijzingen)
• Gebrek aan bezorgdheid over hygiëne of verzorging
• Stemming die ofwel te goed is, ofwel depressief of prikkelbaar
• Problemen met slapen
• Problemen met concentratie
• Verdriet of hopeloosheid
• Dingen zien of horen die er niet zijn (hallucinaties)
• Sociale isolatie
• Zo snel praten dat anderen je niet kunnen onderbreken

Om echter te worden gediagnosticeerd met de aandoening, stelt de DSM-criteria dat "er een periode van ten minste twee weken van psychose zonder stemmingsstoornis moet zijn, en deze symptomen kunnen niet te wijten zijn aan medicatie (s), middelengebruik of een andere medische aandoening . "De schizoaffectieve stoornis moet worden behandeld omdat deze zonder behandeling kan verergeren en zelfs kan veroorzaken dat iemand zelfmoord pleegt. Behandeling voor de aandoening omvat een combinatie van medicijnen, psychotherapie en psychosociale revalidatie gericht op symptoombeheer en herstel.

Schizofrenie is een psychische stoornis die wordt geassocieerd met hallucinaties, paranoia, wanen en ongeorganiseerde spraak en denken. Symptomen van de ziekte komen voor bij jonge volwassenen en zijn aanwezig tijdens de levensduur van de patiënt. Schizofrenie zorgt ervoor dat de patiënt gelooft en dingen ziet die er meestal niet zijn, ze kunnen ook bepaalde karakters en scenario's in hun hoofd ontwikkelen die paranoia bij de patiënt veroorzaken. De patiënt gelooft ook dat de mensen proberen hem of zijn geliefden kwaad te doen en mogelijk gewelddadig worden. Mensen die lijden aan schizofrenie worden verondersteld ook te lijden aan aanvullende aandoeningen zoals ernstige depressie of angststoornissen.

Schizofrenie wordt verondersteld veroorzaakt te worden door factoren zoals genetica, vroege omgeving, neurobiologie en psychologische en sociale processen. Het is waarschijnlijker dat een persoon schizofrenie krijgt als de aandoening al in de familie voorkomt. Veel onderzoekers hebben geprobeerd een verband te leggen tussen neurobiologie, hoewel er geen enkel geïsoleerd geval tussen beide is geweest. Een persoon die lijdt aan schizofrenie vertoont waarschijnlijk symptomen als hallucinaties, waanideeën, ongeorganiseerd denken en spreken, sociale terugtrekking, slordigheid, minder aandacht voor hygiëne, verlies van motivatie, paranoia en gebrek aan aandacht voor bepaalde dingen. Volgens het diagnostisch en statistisch handboek voor psychische stoornissen (DSM-IV-TR) moet een persoon, om gediagnostiseerd te worden met schizofrenie, aan drie criteria voldoen: de patiënt moet twee of meer van de vermelde symptomen hebben tijdens een een periode van een maand, moet de patiënt een lage functionaliteit hebben in sociale of professionele omgevingen en de symptomen of de stoornis moeten gedurende ten minste zes maanden voorkomen.

Er zijn vijf verschillende subtypen van schizofrenie zoals opgesomd door de DSM-IV-TR:

• Paranoïde type: wanen of auditieve hallucinaties zijn aanwezig, maar gedachtenstoornis, ongeorganiseerd gedrag of affectieve vervlakking zijn dat niet. Waanideeën zijn vervolging en / of grootsheid, maar daarnaast kunnen ook andere thema's zoals jaloezie, religiositeit of somatisatie aanwezig zijn.
• Ongeorganiseerd type: Genoemde hebephrenische schizofrenie in de ICD. Waar denkstoornis en vlak affect samen aanwezig zijn.
• Katatonisch type: het onderwerp kan bijna onbeweeglijk zijn of geïrriteerde beweging zonder doel vertonen. Symptomen kunnen katatonische stupor en wasachtige flexibiliteit zijn.
• Ongedifferentieerd type: psychotische symptomen zijn aanwezig, maar de criteria voor paranoïde, ongeorganiseerde of katatonische typen zijn niet gehaald.
• Resttype: waar positieve symptomen alleen bij lage intensiteit aanwezig zijn.

Schizofrenie kan worden behandeld met een combinatie van medicijnen en therapie, waaronder een steungroep.

Schizoaffectieve stoornis en schizofrenie zijn eigenlijk twee verschillende aandoeningen. Schizo-affectieve stoornis is echter een combinatie van schizofrenie en ernstige depressie. Het belangrijkste verschil tussen de twee is dat schizoaffectieve stoornissen ook geassocieerd zijn met perioden van depressie, terwijl schizofrenie alleen te maken heeft met hallucinaties en paranoia.