Belangrijk verschil: het eerste pistool van de serie dat door Ruger werd geïntroduceerd, was het Ruger-standaardmodel .22 Auto. Naarmate de serie vorderde, werd dit model vaak Ruger MK I genoemd. De Standard Auto werd gevolgd door Ruger MK I Target, vervolgens de Ruger MK II en de huidige Ruger MK III en zijn varianten.

Het eerste pistool van de serie dat werd gelanceerd door Ruger was het Ruger-standaardmodel .22 Auto. Naarmate de serie vorderde, werd dit model vaak Ruger MK I genoemd. MK staat voor Mark, dat wordt gebruikt om een ​​verandering aan te duiden. De standaard auto werd gevolgd door Ruger MK I Target, vervolgens de Ruger MK II en de huidige Ruger MK III en zijn varianten.

De standaard Auto werd voor het eerst gelanceerd in 1949. Het was gebaseerd op de ontwerpen van Nambu en Luger. Het kwam met een geblauwde carbon stalen afwerking en was uitgerust met een 4, 75-inch (12, 1 cm) taps toelopende vat. Het had een cilindrische bout die in een buisvormige ontvanger fietste op een manier die meer karakteristiek is voor een rimfire-geweer. De bout van het pistool had aan de achterkant uitstekende "oren". De standaard Auto heeft een standaard terugspuitvorm.

Het tijdschrift hield 9 ronden van .22 lange geweermunitie. Het kanon hield het magazijn op zijn plaats door een pal aan de onderkant van het handgreepframe. De Standard Auto had ook een Patridge-stijl met open ijzeren openingen waarbij het achterzicht veilig in een zwaluwstaartbevestiging was gemonteerd. Ook kon de handmatige veiligheid van het pistool alleen worden ingeschakeld wanneer het pistool werd gespannen. Bovendien kan de bout worden vergrendeld door de veiligheid te activeren met de bout achtergehouden.

De standaard Auto werd uiteindelijk stopgezet in 1981. De MK II werd het volgende jaar, 1982 geïntroduceerd. In de MK II-serie bevond de gleuf voor de volgering van het magazijn op het handvat zich aan de linkerkant in tegenstelling tot het recht in de vorige modellen. Dit leidde tot de toevoeging van een boutvasthoudinrichting op de MK II. De vergrendeling van de bout zou de bout openhouden nadat de laatste ronde in het magazijn was afgevuurd.

De MK II bevatte ook twee sint-jakobsschelpen, of uitsparingen, aan de achterkant van de ontvanger om gemakkelijker de oren van de bout te kunnen grijpen bij het spannen. Het magazijn van de MK II bevatte ook 10 ronden met .22 lange geweermunitie, in plaats van de vorige 9. Verder was de veiligheid opnieuw ontworpen zodat alleen de scheer in plaats van zowel de bout als de schroe- ven vergrendeld werd. Hierdoor kon de bout naar achteren worden getrokken voor visuele inspectie van de kamer, naast het laden of lossen terwijl de veiligheid was ingeschakeld. De MK II heeft ook een beter ontworpen trigger-pivot-houder. Het had een veer van de muziekdraad in tegenstelling tot het originele gebruik van een sluitring. Dit maakte het gemakkelijker om het pistool te demonteren en opnieuw te monteren.

De MK II werd uiteindelijk in 2004 uit productie gehaald. Deze werd vervolgens vervangen door de MK III en zijn varianten.