Belangrijkste verschil: een professor is een vooraanstaand expert in een onderwijsinstelling en behoort tot de hoogste academische rang in een instelling voor hoger onderwijs, terwijl de lezer die ook bekend staat als universitair hoofddocent verwijst naar een andere academische rangorde die valt tussen universitair docenten en professoren. Degene die leest is ook bekend als een lezer, maar over het algemeen wordt de vergelijking gedaan in context met academische rangen.
Een professor is een vooraanstaand expert in een onderwijsinstelling en behoort tot de hoogste academische rang in een instelling voor hoger onderwijs, terwijl de lezer die ook bekend staat als universitair hoofddocent verwijst naar een andere academische rangorde die valt tussen universitair docenten en professoren. Degene die leest is ook bekend als lezer, maar over het algemeen wordt de vergelijking in context met academische rangen gemaakt. In landen als Canada en de Verenigde Staten wordt echter iedereen die lesgeeft op universitair niveau beschreven als "Professor"; deze definitie omvat geen rangoverweging. Een professor heeft ruime ervaring op zijn gebied van kennis en in de meeste instellingen voor hoger onderwijs, is ook aangewezen als het hoofd van de afdeling. De precieze betekenis van professor kan echter van land tot land verschillen.
De eerste stap in een academisch beroep begint bij een docent, gevolgd door een universitair hoofddocent, daarna een lezer, dan uiteindelijk een professor. Hoogleraren zijn gekwalificeerde professionals en zijn verantwoordelijk voor het beheer van het onderwijs, onderzoek, publicaties op hun afdelingen. Ze houden ook lezingen en seminars. Op dezelfde manier voeren lezers ook taken uit op het gebied van lesgeven, onderzoek en service. Hoogleraren worden gewoonlijk benoemd in een hogere rang dan lezers. Een universitair hoofddocent is een stapje hoger dan een universitair docent. De promotie naar de laatste fase betreft een formeel evaluatieproces van het werk van de lezer. Gewoonlijk wordt voor deze promotie een bepaalde minimumperiode bepaald. Net als hoogleraren ontvangen lezers ook een vaste aanstelling en zijn ze dus legitieme en voltijdse faculteitsleden. Afdelingen en universiteiten hebben criteria vastgesteld om promotie aan professor te bepalen. Van een professor wordt verwacht dat hij meer leiderschapskwaliteiten bezit dan van een lezer. Van een universitair hoofddocent wordt verwacht dat hij een goede reputatie als wetenschapper bezit en een hoge mate van onderwijsbegeleiding en toewijding vertoont. Afgezien van deze verwachtingen moet de universitair hoofddocent diensten kunnen demonstreren die verder gaan dan de beperkingen van de afdeling. Hoogleraar moet naast deze kwaliteiten een onderscheidende staat van prestaties hebben en een reputatie op zijn of haar gebied verwerven.
