Belangrijk verschil: muggenbeten zijn zachte bleke bultjes die roze of rood kunnen worden en jeuken. Bedbetenbeten zijn rode bultjes met een donkerdere rode vlek in het midden, ze jeuken en meestal drie op een rij.
Muggen zijn klein, vliegen als wezens. Sommige soorten muggen zijn onschadelijk of zelfs nuttig voor de mensheid. De meeste zijn echter nutteloos, hinderlijk en dienen geen werkelijke behoefte in het ecosysteem. Muggen voeden zich met nectar en plantensappen. De vrouwelijke muggen voeden zich meestal met nectar, plantensappen en bloed. De wijfjes hebben de voedingsmiddelen van een bloedmaaltijd nodig alvorens zij eieren kunnen produceren.
Van muggen is bekend dat ze extreem schadelijke ziekten bij mens en vee overdragen, zoals malaria, dengue-koorts en het West-Nijlvirus. Muggen zijn niet gemakkelijk uitgeroeid, vooral vanwege hun grote aantallen. Om deze redenen hebben sommige autoriteiten betoogd dat muggen de gevaarlijkste wezens op aarde zijn.
De beet van een mug lijkt op een zachte bleke bult, die kan veranderen in rood of roze. De bult kan onmiddellijk na de beet optreden of kan tot twee dagen duren. De bult en het gebied eromheen kunnen jeuken, afhankelijk van de gevoeligheid van de persoon voor muggenbeten. In zeldzame gevallen kan een muggenbeet leiden tot anafylaxie, een ernstige allergische reactie die kan leiden tot zwelling in de keel, aanzienlijke netelroos en piepende ademhaling.
De bedmijt is een roodachtig bruin, ovaal en plat insect, in de vorm van een appelzaad. De nieuw uitgekomen beddiefjes zijn kleurloos en hebben een doorschijnend exoskelet. Ze leven meestal en verstoppen zich in de spleten en spleten van bedden, boxsprings, hoofdeinden en bedframes.
De bedwantsen voeden zich meestal 's nachts wanneer de persoon in slaap is. De beet van een bedwants is meestal rood en heeft vaak een donkerdere rode vlek in het midden. De beten zijn voornamelijk gerangschikt in een cluster of een lijnpatroon en ze kunnen al dan niet jeuken, afhankelijk van de persoon. Het is bekend dat bedwantsen bijten op het gezicht, de nek, armen en handen van de persoon. Sommige mensen kunnen een allergische reactie op de beet hebben, waaronder ernstige jeuk, blaren of netelroos.
Een volledige beschrijving en vergelijking van muggen- en bedbetenbeten:
Muggenbeten | Bed Bug Bites | |
Omschrijving | Klein, vliegt als wezens. Vrouwtjes hebben bloed nodig om zich te vermenigvuldigen. Rassen in stagnerend of stilstaand water. | Bedwantsen zijn roodachtig bruin, ovaal en plat, ongeveer zo groot als een appelzaad. Ze verstoppen zich in de spleten en spleten van bedden, boxsprings, hoofdeinden en bedframes. |
Voedertijd | Meest actief bij zonsopgang of zonsondergang | Meest actief 's nachts terwijl het slachtoffer slaapt |
Voedingspatroon | Willekeurig op blootgestelde huid | In een cluster, meestal drie happen op rij - "ontbijt, lunch en diner". Meestal op handen, armen, nek, gezicht, voor- en achterkant. |
symptomen | Zachte bleke builen, roodheid, zwelling en jeuk. Zeldzame ernstige allergische reactie - zwelling in de keel, aanzienlijke netelroos en piepende ademhaling. | Rode bultjes, vaak met een donkerdere rode vlek in het midden, kunnen al dan niet jeuken. Allergische reactie - ernstige jeuk, blaren of netelroos. |
Verschijning van symptomen | Onmiddellijk na het bijten | Een tijdje na het bijten, wordt na verloop van tijd erger. |
Resolutie van beten | 2 - 10 dagen | 12 weken |
het voorkomen | Muggenspraymiddelen, muskietengaas, beschermende kleding | Draag bedekkende kleding terwijl je slaapt, Permethrin van pesticiden op klamboe kan ze zo vrijhouden. |
behandelingen | Orale antihistaminica en actuele lotions. | Orale antihistaminica, zoals difenhydramine (Benadryl), huidcrème met hydrocortison |
Overdraagbare ziekten | West-Nijl-virus, malaria en knokkelkoorts. | Van bedwantsen is niet bekend dat ze ziekten bij de mens transporteren of overdragen. |
