Belangrijkste verschil: Monocots en Dicots zijn beide soorten bloeiende planten. Het belangrijkste verschil tussen eenzaadlobbigen en tweezaadlobbige planten is dat eenzaadlobbigen maar één zaadlob, of embryonaal blad, hebben, terwijl tweezaadlobbigen er twee hebben.

Monocots en Dicots zijn twee subgroepen van Angiospermen. Angiospermen zijn gewoon niets meer dan bloeiende planten, dwz landplanten die via zaden in bloemen en vruchten reproduceren. Alle angiospermen worden geclassificeerd in Monocots of Dicots. Er is echter over gedebatteerd dat tweezaadlobbigen geen typische groep zijn en dat het verder moet worden geclassificeerd.

Omdat Monocots en Dicots beide soorten bloeiende planten zijn, lijken ze behoorlijk op elkaar. Ze verschillen echter op een bepaalde manier, en daarom zijn ze op deze manier geclassificeerd. Het belangrijkste verschil tussen Monocots en Dicots is het zaadembryo. Het zaadembryo is het zaadje waaruit nieuwe planten groeien. Eenzaadlobbigen hebben slechts één zaadlob, of embryonaal blad. Dit betekent dat wanneer de nieuwe plant groeit, deze uit een enkel blad zal schieten, denk aan gras. Terwijl, een tweezaadlobbige twee bladeren zal laten groeien, omdat het zaad twee zaadlobben bevat.

Er zijn ook grote verschillen tussen de zaden, bloemen, bladeren en de stengels van de twee. Eenzaadlobbige bloemen hebben de neiging om bloembladen te hebben in veelvouden van drie, wat betekent dat ze drie bloembladen, zes bloembladen, negen bloembladen, enzovoort zullen hebben. De bloemen van de dicot hebben daarentegen de neiging om bloembladen te hebben in veelvouden van vier of vijf, dus vier, vijf, acht, tien, enz.

Monocots hebben over het algemeen grote, vlezige zaden. Hun vruchten of seedpods bestaan ​​over het algemeen uit drie delen. De tweezaadlobbigen hebben echter de neiging om een ​​verscheidenheid aan verschillende zaden, vruchten of zaaddozen te hebben. Er bestaat geen consensus over gelijkenissen van overeenkomsten van zaden, vruchten of zaaddozen van tweezaadlobbigen.

De aders in de bladeren van de monocots zijn meestal gerangschikt in parallelle arrangementen. Kortom, de ene helft is bijna een spiegelbeeld van de andere helft. De bladeren hebben ook de neiging lang en smal van vorm te zijn. Dicots volgen echter niet hetzelfde patroon. De aderen in de bladeren van tweezaadlobbigen zijn gerangschikt in verschillende patronen. Het meest voorkomende patroon is een kriskras netpatroon.

Verder hebben de stelen van monocotylen de neiging om een ​​verspreide rangschikking van vaatbundels daarin te hebben, terwijl de vaatbundels in de stelen van tweezaadlokken de neiging hebben zich in concentrische cirkels te bevinden. Bovendien hebben monocots slechts één voor of porie in het stuifmeel, terwijl tweezaadlobbigen er drie hebben.

Vergelijking tussen Monocots en Dicots:

	monocots	tweezaadlobbigen
Ook gekend als	Monocotyledons	dicotyledons
Soort van	Angiosperms (bloeiende planten)	Angiosperms (bloeiende planten)
Embryo	Het zaad van de eenzaadlobbigen heeft slechts één zaadlob, of embryonaal blad.	Het zaad van de tweezaadlob heeft twee zaadlobben of embryonaal blad.
Bloem	De bloem van de eenzaadlobbigen heeft drie bloembladen of bloembladen in veelvouden van drie, zoals drie, zes of negen.	De bloem van de tweezaadlokken heeft vier of vijf bloembladen of in veelvouden van vier of vijf, zoals acht, tien, enz.
Stuifmeel	Heeft één voor of porie in stuifmeel	Heeft drie groeven of poriën in stuifmeel
Stam	Heeft een verspreide rangschikking van vaatbundels in de stengel	De opstelling van vaatbundels in de stengel is in concentrische cirkels
Wortels	Nieuwe wortels ontstaan ​​onvoorkomend uit knooppunten in de stengel	De wortels ontwikkelen zich van de radicaal, die een deel is van het zaadembryo.
Blad	Hebben parallelle rangschikking van belangrijke bladaders. Meestal hebben ze lange en smalle bladeren.	Hebben een netvormige opstelling van belangrijke bladaders, of in een netpatroon. Heb variëteit als het gaat om de vorm en grootte van de bladeren.
Zaad	Monocots hebben over het algemeen grote, vlezige zaden. Vruchten of seedpods bestaan ​​over het algemeen uit drie delen.	Dicots hebben een verschillende grootte en vorm van fruit, zaaddozen en zaden. Over het algemeen hebben ze de neiging om een ​​groter aantal zaden per seedpod te hebben in vergelijking met monocots.
Secundaire groei	Afwezig	Vaak aanwezig. Er groeien elk jaar nieuwe ringen buizen, zodat de stam of stam elk jaar breder wordt.
Voorbeelden	Lelies, orchideeën, agaven, palmen, grassen, maïs, rijst, tarwe, gerst, bamboe, suikerriet, ananassen, dadels, bananen, enz.	Castor, tomaten, aardappelen, paprika's, bloemkool, koolbroccoli, rapen, bonen, erwten, sojabonen, klavertjes, appels, perziken, peren, wortel, selderij, peterselie, enz.

Afbeelding met dank aan: matsuk12.us, pjhsplants.wikispaces.com