Belangrijkste verschil: nalatigheid verwijst naar een gevoel van plicht dat elk individu tegenover elkaar heeft. Als die plicht echter niet wordt opgevolgd, kan dit worden aangemerkt als nalatigheid. Wanpraktijken kunnen worden aangemerkt als een segment of een deel van nalatigheid, omdat nalatigheid die schade veroorzaakt, wanpraktijken wordt genoemd. De termen worden meestal gebruikt in de context van de medische praktijk, waar ze worden aangeduid als medische wanpraktijken en medische nalatigheid.
Nalatigheid verwijst naar een gevoel van plicht dat elk individu tegenover elkaar heeft. Als die plicht echter niet wordt opgevolgd, kan dit worden aangemerkt als nalatigheid. Laten we een voorbeeld nemen: als een persoon die op de weg rijdt, is het hun verantwoordelijkheid om alle wetten te volgen en veilig te rijden. Als de persoon dat niet doet, dan kunnen ze iemand pijn doen. Dit is nalatigheid. Het kan ook gezegd worden dat wanneer iemand geen regels of wetten naleeft en een ander in gevaar brengt, ongeacht of ze al dan niet schade hebben opgelopen, het nalatigheid is.
Wanpraktijken, aan de andere kant, verwijst naar iets anders. De term komt in het spel wanneer nalatigheid leidt tot schade. Het kan worden geclassificeerd als een segment of een deel van nalatigheid, omdat nalatigheid die schade veroorzaakt, wanpraktijken wordt genoemd. De term wordt vaak alleen gebruikt in de context van erkende professionals, zoals medische professionals, advocaten, accountants, enz. Dit is ook de reden dat wanpraktijken ook vaak wordt aangeduid als professionele nalatigheid.
Een ander verschil tussen beide is wat betreft intentie. In geval van nalatigheid kan intentie aanwezig zijn of niet. Echter, in het geval van wanpraktijken is de intentie meestal aanwezig, wat betekent dat de persoon nalatig was en heel goed wist dat hun acties tot schade kunnen leiden; terwijl bij nalatigheid de persoon zich er al dan niet van bewust kan zijn dat zijn acties schade kunnen veroorzaken.
De termen worden meestal gebruikt in de context van de medische praktijk. Hier worden ze genoemd als medische wanpraktijken en medische nalatigheid. Ze worden ook vaak gebruikt in de context van de wet. In beide gevallen lijkt de terminologie op de oorspronkelijke definities. Medische nalatigheid is wanneer een arts of een medische professional behandeling geeft aan een patiënt die niet aan de aanvaarde medische standaard van zorg voldoet. De behandeling kan al dan niet nadelig effect hebben op de patiënt, maar omdat het niet de geaccepteerde regels van de praktijk heeft gevolgd, is het medische nalatigheid.
Om wanpraktijken of nalatigheid in een rechtbank te bewijzen, moet men bewijzen dat de verdachte (bijv. De arts) een plicht of een verplichting jegens de eiser had en dat de verdachte die plicht niet nakwam. De eiser, dwz de aanklager, moet ook een bewijs van schade tonen, indien aanwezig, en bewijzen dat de schade rechtstreeks is veroorzaakt door nalatigheid van de verweerder.
Vergelijking tussen wanpraktijken en nalatigheid:
wangedrag | Nalatigheid | |
Definitie (Oxford Woordenboeken) | Ongeoorloofd, illegaal of nalatig professioneel gedrag: slachtoffers van medische wanpraktijken | Verzuimen om ergens goed op te letten: zijn verwonding was te wijten aan de nalatigheid van zijn werkgevers Wet: schending van een zorgplicht die tot schade leidt. |
Context | Wanneer ongepaste zorg of behandeling die niet voldoet aan de zorgstandaard, leidt tot schade | Wanneer ongepaste zorg of behandeling wordt gegeven, ongeacht of er schade wordt veroorzaakt of niet |
strekking | Met betrekking tot een praktijkgebied, zoals wetgeving, medische zaken, boekhouding, enz. | Kan iemand iets doen. |
Resultaat | Meestal resulteert dit in schade | Kan al dan niet resulteren in schade |
voornemen | Meestal met opzet, dwz wetende dat het schade kan aanrichten | Kan met of zonder opzet zijn. Meestal zonder schade te veroorzaken |
rechtbanken | Gevallen van wanpraktijken worden ingediend bij burgerlijke rechtbanken | Gevallen van nalatigheid worden ingediend bij burgerlijke rechtbanken |
Voorbeelden | Een arts die zijn plicht niet doet volgens medische normen die leidt tot schade of een verkeerde behandeling geeft, wetende dat een andere behandeling effectiever zou zijn. | Een bestuurder die een rood signaal laat horen en iemand pijn doet vanwege hun onvoorzichtigheid. |
Referentie: Oxford Dictionaries, SFSPA, Diffen.com Afbeelding Courtesy: attorneywdkickham.com, cubbon.com