Belangrijkste verschil: wetgeving is een andere term die staat voor wettelijk recht. Deze wetten zijn vastgesteld door een wetgevende macht of het bestuursorgaan van een land. Wetgeving kan ook het proces van het maken van de wet betekenen. Regels kunnen worden gebruikt om twee dingen te definiëren; een proces van toezicht op en handhaving van wetgevingen en een schriftelijk instrument met regels die wetgeving op hen hebben.

Wetgeving en regulering zijn twee termen die vaak mensen verwarren die niet goed thuis zijn in juridische terminologie. De wet is een van de meest ingewikkelde onderwerpen en heeft verschillende termen en woorden die vaak verschillende dingen in verschillende contexten betekenen. Deze twee woorden zijn een type van die woorden. Wetgeving verwijst naar de wetten die worden vastgesteld door de wetgevende macht of een wet die in volle gang is, terwijl verordeningen het proces van toezicht op en handhaving van een wet zijn, evenals een document dat de details van een geschreven regel bevat. Deze twee zouden niet verward moeten worden omdat ze compleet van elkaar verschillen.

Wetgeving is een andere term die de wettelijke wet betekent. Deze wetten zijn vastgesteld door een wetgevende macht of het bestuursorgaan van een land. Wetgeving kan ook het proces van het maken van de wet betekenen. Laten we eerst begrijpen hoe een wet wordt gemaakt. De wet begint met een idee te zijn. Het idee wordt dan neergezet op een stuk papier, dat bekend staat als een rekening. Deze rekening gaat dan naar de wetgevende tak, die zal stemmen om de rekening goed te keuren of af te wijzen. Als de factuur wordt goedgekeurd, gaat deze naar de regelgevende tak, die verantwoordelijk is voor het schrijven van de details van de factuur en het implementatieproces. Dit wetsvoorstel wordt dan een wet. Dit proces varieert afhankelijk van de landen. Onder het Westminster-systeem staat de primaire wetgeving, nadat deze is goedgekeurd, bekend als een wet van het Parlement. De term 'wetgeving' kan ook andere vormen van wetgeving omvatten, zoals referenda, constitutionele conventies, ordes in de raad of reglementen. De term primaire wetgeving kan deze wetten echter uitsluiten.

Dictionary.com definieert 'wetgeving' als:

• Het maken of vaststellen van wetten.
• Een wet of een geheel van wetten vastgesteld.

Regels kunnen worden gebruikt om twee dingen te definiëren; een proces van toezicht op en handhaving van wetgevingen en een schriftelijk instrument met regels die wetgeving op hen hebben. David Levi-Faur's Verordening en Regulatory Governance, Jerusalem Papers in Regulation and Governance stelt dat regelgeving een recht creëert, begrenst of beperkt, een plicht creëert of beperkt, of een verantwoordelijkheid toewijst. Het kan in vele vormen voorkomen, waaronder wettelijke beperkingen, contractuele verplichtingen, zelfregulering, coregulering, regelgeving door derden, certificering, accreditatie of marktregulering. Regelgeving zorgt er in feite voor dat een wet of wetgeving in werking wordt gesteld en de details van hoe deze wordt uitgevoerd. De voorschriften vallen onder de verantwoordelijkheid van de uitvoerende macht.

Dictionary.com definieert 'regulering' als:

• Een wet, regel of andere door de overheid voorgeschreven volgorde, met name om gedrag te reguleren.
• De wet van reguleren of de staat van zijn gereguleerd.
• Een overheids- of ministerieel besluit dat de kracht van wet heeft
• Zoals vereist door de officiële regels of procedure

Wetgeving en regelgeving verschillen nogal van elkaar. Hoewel de wetgevingen worden doorgegeven door de overheid of door de wetgevende macht, komt het toch aan op voorschriften om de wet te waarborgen en te handhaven. Het heeft het vermogen om de wetten die de mensen regeren te handhaven en te reguleren.