Belangrijkste verschil: taalverwerving is de manier om een ​​taal te leren door onderdompeling. Het biedt de student praktische kennis van de taal. Terwijl taalonderwijs zich richt op het bieden van theoretische kennis van een taal.

Tegen de tijd dat een kind vijf jaar oud is, kan hij / zij ideeën helder en bijna perfect uiten vanuit het oogpunt van taal en grammatica. Dit is ondanks een formele studie van de taal.

Het leren van een taal is daarentegen een gestructureerd leren van een taal. Dit is het proces dat de meeste mensen volgen wanneer ze proberen een andere taal te leren. Hier wordt de student gemaakt om lijsten met vocabulaire te bestuderen, evenals zinsbouw en grammatica. Dit is de meest gebruikte methode die wordt gebruikt in scholen en centra voor het leren van talen.

Het leren van talen wordt over het algemeen beschouwd als een trager proces dan taalverwerving. Er zijn mensen die jarenlang een taal studeren zonder het te beheersen. Het belangrijkste verschil tussen taalverwerving en taalleren is dat taalverwerving de manier is om een ​​taal te leren door onderdompeling. Het biedt de student praktische kennis van de taal, de student kent bijvoorbeeld de grammaticaregel misschien niet, maar kan nog steeds perfect praten met een native speaker.

Terwijl taalonderwijs zich richt op het bieden van theoretische kennis van een taal. In dit geval kan de student alle juiste grammaticaregels en de juiste manieren van zinsstructurering kennen, maar kan hij nog steeds niet het vertrouwen hebben om een ​​gesprek met een autochtone te voeren.

Vandaar dat, zoals Stephen Krashen zei, studenten die op een formele, gestructureerde manier worden onderwezen, de taal zullen "leren", maar deze nooit volledig zullen verwerven.

Vergelijking tussen taalverwerving en taalonderwijs: