Belangrijkste verschil: ' Zuigeling' wordt gebruikt om te verwijzen naar een zeer jong nageslacht van een mens. Over het algemeen omvatten baby's een kind van 9 dagen tot minder dan 12 maanden oud. 'Kind' wordt gebruikt om naar een jongere te verwijzen vóór het begin van de puberteit of onder de wettelijke leeftijd van meerderjarigheid. Over het algemeen omvat het kinderen jonger dan 12 jaar.

Baby en kind, beide termen zijn gerelateerd aan kinderen. Kinderen zijn een heel bijzonder ingrediënt in elke samenleving. Veel termen worden gebruikt om ze aan te duiden op basis van hun groeiende jaren. Twee van deze vaak gebruikte termen zijn baby's en kinderen. Over het algemeen betekent een baby een jong kind of een baby. Deze betekenis kan goed begrepen worden door enig inzicht te krijgen in de oorsprong van het woord.

Het woord is eigenlijk afgeleid van een Latijns woord dat 'niet praten' betekent, van in- 'niet' + fant- 'spreken' (van het werkwoord fari). Daarom verwijst het naar een heel jong kind. Sommige discrepanties kunnen worden gevonden in de jaren van het kind om de overweging als baby te kunnen aanduiden. Over het algemeen dekt de term een ​​baby van 9 dagen tot 12 maanden jaar oud. Op veel plaatsen kan er echter een kleine variatie zijn in de bijbehorende leeftijdsfactor. Soms worden baby's gebruikt om baby's aan te duiden van drie maanden tot één jaar oud of tot twee jaar oud. In het Brits-Engels duidt baby een jong schoolkind aan, meestal onder de leeftijd van zeven jaar.

Het kind verwijst naar een jong mens onder de puberteittijd of onder de wettelijke leeftijd van meerderheid. Over het algemeen heeft het de neiging kinderen tussen de twee en twaalf jaar oud te behandelen. De puberteit begint op 13-jarige leeftijd en kan dus worden beschouwd als een periode van overgang van kindertijd naar volwassenheid. Het kind kan ook worden gebruikt om een ​​baby aan te duiden, omdat de algemene betekenis van een kind alleen verwijst naar een jong mens. Toch zijn beide om verschillende redenen gedifferentieerd. Men kan de segregatie vinden voor een ticketreserveringsfaciliteit. Een baby en een kind kunnen verschillende tarieven of faciliteiten hebben. Bijvoorbeeld - in het algemeen kan men vaststellen dat het bij luchtvluchten niet verplicht is om een ​​extra stoel voor een kind te kopen. Aan de andere kant moet een kind op een apart ticket een stoel bezetten. Volgens de Verenigde Naties -

"Een kind betekent elk mens jonger dan achttien jaar, tenzij de wet op het kind van toepassing is, is de meerderjarigheid eerder bereikt"

In de volksmond wordt het kind gebruikt als een superset-term, inclusief baby's, peuters, baby's, enz. De bovenste leeftijdsgrens kan ook variëren van de ene plaats naar de andere. Over het algemeen is het lager dan de leeftijd van de puberteit of wettelijke meerderjarigheid, die meestal rond de 12 jaar is. Zo kan men als jong kind een jong nageslacht van minder dan 2 jaar doorverwijzen. Aan de andere kant vertegenwoordigt een kind, afgezien van zijn populaire gebruik, iemand tussen de 2 en 12 jaar oud.

Vergelijking tussen een baby en een kind:

	Zuigeling	Kind
Algemene definitie	Baby is de term die wordt gebruikt voor een zeer jonge nakomelingen van een mens.	Kind wordt gebruikt om te verwijzen naar een jong mens die jonger is dan de leeftijd van de puberteit of onder de wettelijke meerderjarigheid.
Leeftijdsspecificaties (Sommige variaties zijn te vinden)	Omvat een kind van 9 dagen oud tot jonger dan 12 maanden	Omvat een mens die jonger is dan 12 jaar.
Reserveringssystemen	Over het algemeen tussen 0 en 2 jaar oud	Over het algemeen, tussen 2 en 12 jaar oud
Oorsprong van het woord	Latijnse woord baby betekent 'niet in staat om te spreken', van in 'niet' + fant- 'spreken' (van het werkwoord fari)	Oud Engels cild "foetus, zuigeling, ongeboren of pasgeboren persoon". De ruimere betekenis 'jongere vóór het begin van de puberteit' ontwikkelde zich in het late oude Engels.