Belangrijkste verschil: inductief redeneren, ook wel 'bottom-up'-logica genoemd, is een redenering die zich richt op het creëren van gegeneraliseerde uitspraken uit specifieke voorbeelden. Dit type redenering richt zich op specifieke voorbeelden die iets waar kunnen blijken te zijn, en die vervolgens worden overgedragen op gegeneraliseerde concepten. Deductief redeneren verschilt van inductief omdat deductieve pogingen om gegeneraliseerde concepten te gebruiken om specifieke informatie te lokaliseren. Dit wordt ook wel 'top-down'-benadering of een watervalbenadering genoemd. Dit komt omdat de onderzoeker begint met een gegeneraliseerd concept en vervolgens naar een specifiek voorbeeld werkt.
Inductief redeneren, ook wel 'bottom-up'-logica genoemd, is de redenering die zich richt op het creëren van gegeneraliseerde uitspraken uit specifieke voorbeelden. Dit type redenering richt zich op specifieke voorbeelden die iets waar kunnen blijken te zijn, en die vervolgens worden overgedragen op gegeneraliseerde concepten. Laten we het proberen te begrijpen met een voorbeeld. John en Tim zijn op het middelbare school baan team. Zowel John als Tim zijn lang. Daarom moeten alle lopers in het baan team hoog zijn. Dit is een voorbeeld van een theorie over inductief redeneren. Deze theorie kan goed of fout zijn. In veel gevallen wordt deze redenering betwist omdat deze niet als accuraat wordt beschouwd om gegeneraliseerd te worden op basis van twee of drie specifieke voorbeelden.
Inductief redeneren werd in de volksmond gebruikt door Issac Newtown om de theorie van de zwaartekracht te ontwikkelen. Met behulp van zijn waarnemingen van de planetaire bewegingen en de appel die uit de boom viel, induceerde hij dat er een kracht was die verantwoordelijk was voor de manier waarop bepaalde dingen waren. Inductief redeneren is echter belangrijk voor het wetenschapsgebied omdat de waarneming de onderzoekers een theorie biedt om op te testen, die verder kan worden afgekeurd.
Door deductief redeneren kunnen onderzoekers een specifieke conclusie verfijnen uit een gegeneraliseerd concept, dat later kan worden getest. De specifieke conclusie of het voorbeeld kan echter onwaar of fout zijn, als de gegeneraliseerde theorie verkeerd is. Syllogisme is een type van deductieve theorie die wordt gebruikt in de wiskunde. Deze theorie heeft die zeer populaire verklaring. Als A = B en B = C, dan is idealiter A = C.