Belangrijkste verschil: Hypertext Transfer Protocol (HTTP) is een toepassingsprotocol dat is ingesteld om communicatie via internet mogelijk te maken. Het World Wide Web (WWW of W3) is een systeem van gekoppelde hypertekstdocumenten die via internet toegankelijk zijn.

Als een persoon naar de URL van de website kijkt waarop ze zich momenteel bevinden, zien ze de termen HTTP of WWW. Iedereen die ooit op internet heeft gewerkt weet dat websites meestal beginnen met de voorwaarden www. HTTP en WWW zijn beide gerelateerd aan internet, maar ze verschillen van elkaar. Hoewel HTTP verwijst naar een protocol dat door webbrowsers wordt gebruikt bij het openen van een website, is www een verzameling hypertextdocumenten beschikbaar voor weergave via internet. Sir Tim Berners-Lee is gecrediteerd voor het succesvol maken van internet en het WWW.

Hypertext Transfer Protocol (HTTP) is een toepassingsprotocol dat is ingesteld om communicatie via internet mogelijk te maken. Het is een reeks regels die bepalen hoe webservers of andere toepassingen met elkaar communiceren via internet. Er wordt gezegd dat het fungeert als de basis van het World Wide Web. HTTP definieert hoe de berichten worden opgemaakt en verzonden en hoe de webservers en browsers zullen reageren wanneer een opdracht wordt gegeven. Hypertekst is tekst die wordt weergegeven op een computer of een ander elektronisch apparaat en waarnaar wordt verwezen met behulp van hyperlinks, die gemakkelijk en onmiddellijk toegankelijk zijn voor de lezer door op de link te klikken. HTTP is de globale taal geworden voor het uitwisselen van hypertekstinformatie die wordt gebruikt door webservers en clientcomputers.

HTTP is ontwikkeld door een samenwerking van de Internet Engineering Task Force (IETF) en het World Wide Web Consortium (W3C). Het team publiceerde een reeks documenten met verzoeken om opmerkingen (RFC's), die het gepubliceerde document werden met allerlei soorten normen voor internet. HTTP werkt als een request-response-protocol in het client-server computing-model. Laten we een realistisch voorbeeld gebruiken om het eenvoudig te maken. Een persoon die op een computer werkt opent een webbrowser, zoekt naar 'google.com' en drukt op enter. De webbrowser stuurt dit verzoek door naar de server waar de pagina is opgeslagen. De server antwoordt vervolgens op het verzoek met informatie over de voltooiingsstatus en de gevraagde inhoud in de hoofdtekst van het bericht. De webpagina is dan zichtbaar voor de gebruiker. HTTP staat bekend als een stateloos protocol omdat elke opdracht of elk verzoek dat wordt verzonden, onafhankelijk wordt uitgevoerd en niet is gekoppeld aan de opdracht die eerder is uitgevoerd. Om de tijd die nodig is om de gegevens op te halen te verkorten, gebruiken webbrowsers web-caches en cookies om het gemakkelijker te maken om de pagina's te vinden die vaak worden bezocht. Andere protocollen die op internet worden gebruikt, zijn onder meer File Transfer Protocol (FTP) en Network News Transfer Protocol (NNTP).

Het World Wide Web (WWW of W3) is een systeem van gekoppelde hypertekstdocumenten die via internet toegankelijk zijn. WWW wordt ook vaak Web genoemd en ten onrechte gebruikt als een synoniem voor internet (ze verschillen van elkaar). De hypertextdocumenten die naast tekst ook afbeeldingen, video's, tabellen en andere multimediabestanden kunnen bevatten, kunnen worden bekeken met webbrowsers zoals IE, Chrome, Firefox, enz. De hypertekstdocumenten zijn vaak verbonden via een reeks links, ook bekend als hyperlinks. De pagina's kunnen worden genavigeerd met behulp van deze koppelingen. De documenten zijn opgemaakt in een opmaaktaal die bekend staat als HTML (Hypertext Markup Language) en ondersteunt koppelingen naar andere documenten.

Het World Wide Web was oorspronkelijk een concept gemaakt door computerwetenschapper Sir Tim Berners-Lee, dat het eenvoudig delen van documenten en ander onderzoek mogelijk maakte. Hij was gefrustreerd omdat hij toegang moest hebben tot een groot aantal verschillende diensten om te verwijzen naar ander onderzoek en creëerde het hypertekstsysteem bekend om het gemakkelijker te maken om het onderzoek te vinden dat hij nodig had. Het formele voorstel voor het World Wide Web werd op 2 november 1990 gepubliceerd door Berners-Lee en computerwetenschapper Robert Cailliau. Het voorstel definieerde met behulp van hypertext "om informatie van verschillende soorten als een web van knopen te verbinden en te benaderen, waar de gebruiker naar kan kan bladeren." Hoewel het oorspronkelijk oorspronkelijk als een alleen-lezen-web werd gelanceerd, evolueerde het langzaam naar het web dat staat gebruikers toe om hun eigen websites te maken en te publiceren en degene die we nu kennen. De WWW gebruikt client server-architectuur en biedt de client toegang tot alle documenten die zijn opgeslagen in hypertext-indeling op een server met behulp van een applicatie, ook bekend als webbrowser. er is geen duidelijk onderscheid of het www daadwerkelijk vereist is wanneer het probeert toegang te krijgen tot een document, het is gerelateerd aan internet waar het een norm is om een ​​website te beginnen met www.

In eenvoudige bewoordingen is HTTP het protocol of een reeks regels die bepalen hoe de pagina's worden geformatteerd en overgedragen wanneer een aanvraag van een clienttoepassing (webbrowser) naar de server wordt verzonden. WWW is een set geconsolideerde hypertekstdocumenten die op de server worden opgeslagen en die de informatie opslaan waartoe gebruikers toegang nodig hebben. HTTP definieert hoe de aanvraag naar de server wordt verzonden en hoe de server zal reageren, terwijl www alleen handelt over het onderhouden van een gekoppelde set hypertext-documenten. Beide concepten vormen samen internet en de regels die daarop van toepassing zijn. Al deze regels en documenten worden beheerd door het World Wide Web Consortium (W3C).