Belangrijkste verschil: Plasma's zijn een soort plat beeldscherm dat bestaat uit edelgassen die tussen twee glaspanelen zijn gevuld en elektrisch zijn opgeladen om licht te produceren en afbeeldingen te maken. (High-definition) HDTV is een uitzendformaat dat een hogere resolutie heeft dan standaard-definitie en analoge signalen.
Plasma's zijn een soort plat beeldscherm dat bestaat uit edelgassen gevuld tussen twee glaspanelen, die elektrisch worden opgeladen om licht te produceren en afbeeldingen te maken. (High-definition) HDTV is een uitzendformaat dat een hogere resolutie heeft dan standaard-definitie en analoge signalen. Plasma-tv's zijn beschikbaar met en zonder HDTV-compatibiliteit. Plasma's komen vaker voor bij schermen groter dan 40 inch. Het HDTV-formaat is ook beschikbaar in LCD's, LED's en CRT's.
Een plasmascherm heeft kleine cellen van edelgassen (neon en xenon) en een kleine hoeveelheid kwik in gecompartimenteerde ruimtes tussen twee glaspanelen. De panelen hebben ook twee elektroden tussen de glaspanelen, een adreselektrode en de weergave-elektroden. De weergave-elektroden zijn omgeven door een isolerend diëlektrisch materiaal en bedekt met een magnesiumoxide beschermende laag. Om de pixels te creëren, worden de adreselektrode en de weergave-elektroden geladen, die vervolgens een elektrische stroom afgeven die door de cel stroomt. De lading stimuleert de gasatomen in de cellen om ultraviolette fotonen vrij te maken. De fotonen interageren met het fosformateriaal op de celwanden en geven licht af, waardoor een zichtbaar lichtfoton ontstaat. Elke pixel heeft drie subpixels, één bedekt met rood, één met blauw en één met groen. Door de intensiteit van de stroom te manipuleren, kan het systeem honderden verschillende combinaties van de drie kleuren produceren en een beeld op het scherm creëren.
Aan de andere kant is HDTV een uitzendformaat dat een upgrade is ten opzichte van de standaard digitale televisie. HDTV's kunnen een hogere resolutie accepteren en een betere beeldkwaliteit bieden in vergelijking met standaard tv's. Voordat de uitzendingen werden uitgevoerd in hoge definitie of in digitaal formaat, werd de uitzending gedaan in analoog, waarbij signalen werden uitgezonden via de ether, kabel of via satelliet. Dit werd opgevolgd door digitale signalering omdat het een betere resolutie bood, betere kwaliteit, video kon progressief zijn in plaats van geïnterlinieerd (beeld wordt weergegeven in rijen van pixels), stations kunnen multicast en digitale tv's kunnen HDTV-uitzendingen ondersteunen. Digitale signalen werden verzonden in de vorm van enen en nullen in vergelijking met analoge signalen die werden overgedragen in de vorm van golven.
HDTV's bieden een betere beeldverhouding, betere resolutie en een betere beeldsnelheid in vergelijking met DTV's. Om een consument een high-definition formaat te laten krijgen, moeten ze echter een tv hebben met HD-compatibiliteit, een station dat HDTV-indeling uitzendt, een antenne, kabel- of satellietzenders en een HDTV-set. Er zijn HDTV-sets beschikbaar die al zijn geïntegreerd met een digitale tuner om HDTV te ontvangen, of een consument kan ook kiezen voor een set die geschikt is voor HDTV en die niet met een tuner wordt geleverd, maar compatibel is met HDTV. HDTV's werken met LCD-schermen, plasma's, LED's, enz. HDTV werkt het beste met plasma bij gebruik op grote schermen.