Belangrijk verschil: fascisme is een vorm van radicaal autoritair nationalisme. Het is een beweging gebaseerd op afwijzing van sociale theorieën. Fascisten probeerden hun natie te verenigen tot een totalitaire staat gebaseerd op afkomst en cultuur. Het imperialisme daarentegen is niet zo radicaal of autoritair als het fascisme, het is het beleid om nieuwe landen en gebieden te verwerven om de invloedrijke macht te vergroten of te vergroten.

Fascisme en imperialisme zijn twee verschillende politieke ideologieën. Vanwege de dynamiek van de geschiedenis zijn de definities van fascisme en imperialisme in de loop der jaren veranderd. Hoewel het imperialisme een deel van de geschiedenis is geweest, is het fascisme een vrij nieuw concept. Het werd gesticht door Italiaanse nationale syndicalisten tijdens de Eerste Wereldoorlog. Het fascisme vestigde zijn naam in de geschiedenis als de autoritaire, nationalistische heerschappij onder premier Benito Mussolini tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Dictionary.com definieert het fascisme als "een gouvernementeel systeem geleid door een dictator met volledige macht, onderdrukking van kritiek en oppositie, regimentering van alle industrie, handel, enz., En nadruk op een agressief nationalisme en vaak racisme."

Fascisme is een vorm van radicaal autoritair nationalisme. Het is een beweging gebaseerd op afwijzing van sociale theorieën. Fascisten probeerden hun natie te verenigen tot een totalitaire staat gebaseerd op afkomst en cultuur. De totalitaire staat zou dan de massale mobilisatie van de nationale gemeenschap zoeken door middel van discipline, indoctrinatie en fysieke training. Het fascisme verdedigt de mythe van de wedergeboorte van een natie na een periode van vernietiging. Het fascisme bevorderde ook superioriteit op basis van rassen, uitbreiding van imperialisten en etnische vervolging. Ze verklaren dat vrede zwakheid is, terwijl agressie kracht is. Een fascistische partij en staat wordt meestal geleid door een opperste leider die een dictatuur heeft over de partij, de regering en de natie.

Het imperialisme daarentegen is niet zo radicaal of autoritair als het fascisme, hoewel het zijn tijd gehad heeft. Het imperialisme, voornamelijk vanwege de langere geschiedenis, is veelzijdiger geweest. Het varieerde van onderdrukking tot vreedzame regeling. Toch beschouwen velen het als een uitbuiting van inheemse mensen. Volgens "The Dictionary of Human Geography" is imperialisme "de creatie en / of instandhouding van een ongelijke economische, culturele en territoriale relatie, meestal tussen staten en vaak in de vorm van een imperium, gebaseerd op overheersing en ondergeschiktheid."

Merriam-Webster, definieert imperialisme, als "het beleid, de praktijk of de pleitbezorgers van het uitbreiden van de macht en heerschappij van een natie, vooral door directe territoriale verwervingen of door indirecte controle te verkrijgen over het politieke of economische leven van andere gebieden." In wezen is het het beleid om nieuwe landen en gebieden te verwerven om iemands invloedrijke macht te vergroten of te vergroten. Het verwerven van territoria vergroot niet alleen de macht, het vergroot ook hun economische en militaire dominantie en invloed.

Enkele van de meer bekende voorbeelden van imperialisme zijn gevonden in de geschiedenissen van Japan, het Romeinse Rijk, Griekenland, het Byzantijnse rijk, het Chinese rijk, het Mongoolse rijk, het Perzische rijk, het Ottomaanse rijk, het oude Egypte en het Britse rijk, onder andere.

Volgens Walter Rodney, een marxistische historicus, betekende het imperialisme een kapitalistische expansie. Hij beweerde dat kapitalisten door interne logica van hun competitieve systeem gedwongen werden om kansen te zoeken in minder ontwikkelde landen in een poging grondstoffen te beheersen, markten te vinden en winstgevende investeringsgebieden te vinden. Er kan worden beweerd dat deze theorie moderne kapitalistische ondernemingen en hun methoden van uitbesteding omvat.

Samuel Feuer stelt dat er twee soorten imperialisme zijn: regressief imperialisme en progressief imperialisme. Feuer beweert dat regressief imperialisme wordt geïdentificeerd met pure verovering, ondubbelzinnige uitbuiting, uitroeiing of reducties van ongewenste volken, en vestiging van gewenste volkeren in die gebieden. Een voorbeeld hiervan zou nazi-Duitsland zijn, een mengsel van fascisme en imperialisme. Het progressieve imperialisme is een kosmopolitische kijk op de mensheid. Feuer beweert dat het de verspreiding van de beschaving bevordert naar veronderstelde 'achterlijke' samenlevingen om de levensstandaard en de cultuur in de veroverde gebieden te vergroten. Het stelt de overwonnenen ook in staat zich te assimileren of zich te laten opnemen in de imperiale samenleving. Voorbeelden van progressief imperialisme zijn het Romeinse Rijk en het Britse rijk.

Een andere vorm van imperialisme, een met een veel modernere relevantie, wordt beschouwd als cultureel imperialisme. Cultureel imperialisme is de praktijk van het promoten en kunstmatig injecteren van de cultuur of taal van een natie in een andere. Meestal wordt de cultuur en taal van een economisch of militair krachtige natie geïnjecteerd in een kleiner, minder welvarend land. Cultureel imperialisme kan een vorm van een actief, formeel beleid of een algemene houding zijn. Het heeft geen militaire of economische kracht nodig, omdat culturele invloed een proces is dat altijd doorgaat tussen alle culturen door middel van algemeen contact. Cultureel imperialisme bouwt er gewoon op. Een modern voorbeeld hiervan is 'Americanism', waar de cultuur van de Verenigde Staten van Amerika is beïnvloed en is verwerkt in culturen van landen over de hele wereld.

De imperiale macht heeft de neiging veel langer mee te gaan dan de fascistische macht, omdat deze de neiging heeft om veel minder weerstand te bieden. Dit komt vooral door het feit dat het imperialisme niet zo wreed en tiranniek is als het fascisme. Fascistische regimes zijn meestal meer dan niet totalitair en onderdrukkend van aard, en ze hebben vaak de neiging om slechts zo lang te duren als de dictator die het handhaaft het doet.

Het fascisme wordt vaak neergekeken. Het wordt bijna altijd aangeduid in een negatieve context, omdat het vaak verbonden is met nazi-Duitsland, fascistisch Italië of Stalin Rusland; grimmige herinneringen aan de menselijke geschiedenis. Stalin, Hitler en Mussolini gaven opdracht tot gruwelijke tragedies, zoals vervolging en massamoord op miljoenen: van Joden in Duitsland en Russen in de beruchte stalinistische zuiveringen. Fascistische dictators staan ​​erom bekend grote delen van mensen te onderdrukken en voor schending van mensenrechten, zoals vrijheid van meningsuiting en meningsuiting.

Imperiale rijken daarentegen worden met veel meer clementie bekeken. Ze hadden hun deel van brutaliteit, zoals kolonisatie en vernietiging van inheemse levensvormen, omdat keizerrijken vaak hun gekoloniseerde onderwerpen als minderwaardig zagen. Het is echter ook bekend dat deze rijken technologie, medische vooruitgang en industrialisatie hebben geïntroduceerd in hun koloniën. Ze verenigden ook vaak verschillende facties van de regio onder één natie. Bijvoorbeeld, terwijl de Britten de Indianen en hun aspiraties van vrijheid onderdrukten, verenigden ze ze ook allemaal onder één natie, namelijk India en gaven ze een gevoel van natie. Ze introduceerden ook spoorwegen en telegraaf, bouwden wegen en bruggen over het land, voorzagen hen van een professioneel opgeleide strijdmacht en introduceerden het Indiase strafrecht.

Het imperialisme speelde een grote rol in de industrialisering van de moderne wereld en wordt daarom met nostalgie bekeken, vaak door zowel de imperialisten als hun voormalige koloniën. Ze schudden vaak alleen maar hun hoofd in wroeging over de onderdrukking van de koloniën en het geweld tegen de inboorlingen. De onderdrukking van burgers en het geweld van de fascistische leiders maken de mensen echter walgend en minachtend. Fascisme is een ideologie die voor altijd meer verbonden is geweest met bloedvergieten. Zelfs nu proberen Duitsers, Italianen en Russen afstand te nemen van hun vreselijke erfenissen.