Belangrijk verschil: DVD-R en DVD + R zijn types van opneembare DVD-formaten. Het belangrijkste verschil tussen de twee indelingen is de onderliggende technologie die in elke indeling wordt gebruikt om de locatie van de laserstraal op de schijf te bepalen.
Het DVD-R-formaat werd in 1997 door Pioneer ontwikkeld. Het wordt nu ondersteund door het DVD Forum, dat Pioneer, Toshiba, Hitachi en Panasonic omvat. Het DVD + R-formaat werd geïntroduceerd door een coalitie van bedrijven onder leiding van Sony en Philips in 2002. Het DVD + R-formaat wordt ondersteund door Sony, Philips, Hewlett-Packard, Ricoh en Yamaha.
Vandaar dat het DVD + R-formaat nieuwer is dan het DVD-R-formaat en iets duurder is dan het laatste. Beide zijn echter vrij gelijkaardig. Ze hebben dezelfde opslagcapaciteit van 4, 7 GB. Ze zijn beschikbaar in een dual layer-versie met een opslagcapaciteit van 8, 5 GB. Dvd's worden over het algemeen gebruikt voor niet-vluchtige gegevensopslag of videotoepassingen.
Beide zijn een eenmaal-schrijven-formaat, wat betekent dat zodra de gegevens op de dvd zijn gebrand, ze met die informatie bevroren zijn. De informatie kan niet worden gewijzigd of verwijderd. In tegenstelling tot herschrijfbare dvd's, waaronder dvd-rw, dvd + rw en dvd-ram, kan dat meerdere keren worden opgenomen en gewist.
Het belangrijkste verschil tussen de twee indelingen is de onderliggende technologie die in elke indeling wordt gebruikt om de locatie van de laserstraal op de schijf te bepalen. De DVD-R gebruikt het LPP-systeem voor tracking en snelheidsregeling. LPP staat voor 'Land Pre Pit'. Dit houdt in dat de DVD-R-schijven kleine markeringen gebruiken langs de groeven in de schijven, landprepits genoemd, om de laserpositie te bepalen.
Het DVD + R-formaat maakt gebruik van een verbeterd ADIP-systeem. ADIP staat voor 'Address In Pregroove' wat inhoudt dat de dvd de 'schommelfrequentie' meet terwijl de laser naar de buitenkant van de schijf beweegt. Dit maakt het DVD + R-formaat nauwkeuriger bij hogere snelheden.
Bovendien heeft het DVD + R-formaat een robuuster foutbeheersysteem dan DVD-R. Dit betekent dat de DVD + R zorgt voor een nauwkeuriger schrijven van de media op de dvd. Dit is onafhankelijk van de kwaliteit van de media. Bovendien heeft DVD + R nauwkeurigere sessiekoppelingsmethoden die resulteren in minder beschadigde schijven dan DVD-R.
Vanwege de verschillende manieren om de schijf te lezen, zijn de verschillende schijfindelingen niet compatibel. Dit betekent dat de DVD-R niet kan worden gelezen of beschreven door een DVD + R-speler en omgekeerd.
Hybride schijven zijn nu echter algemeen verkrijgbaar. Hybride schijven worden aangeduid als "DVD ± R", omdat ze beide indelingen kunnen lezen. Vandaar dat de schijven nu allebei worden ondersteund door de meeste dvd-rom-stations en dvd-branders. Dit geldt ook voor dvd-spelers.
