Belangrijk verschil: een meteoor is de lichtflits die een stuk interplanetair puin volgt wanneer het onze atmosfeer binnenkomt. Kometen daarentegen zijn ijzige lichamen in het zonnestelsel met brede banen.

Kometen zijn ijzige lichamen in het zonnestelsel met brede banen. Deze banen kunnen van enkele jaren tot honderdduizenden jaren duren om te voltooien. De banen van de kometen worden vaak bepaald door de zwaartekracht van de andere zonnelichamen, zoals de planeten, de zon en de asteroïden. De komeet bestaat uit losse verzamelingen ijs, stof en kleine rotsachtige deeltjes.

Wanneer de komeet dicht bij de zon komt, begint het ijs op de komeet te smelten. Vandaar dat het puin en de gassen die in de sneeuw gevangen zitten, afvallen en achter de komeet aan komen. Dit geeft de komeet een 'staart'-achtige structuur, de coma. De coma is een dunne, donzige, tijdelijke atmosfeer, die verschijnt als een staart van de komeet. De afmeting van de komeet kan variëren van enkele honderden meters tot tientallen kilometers; hoe groter de komeet, hoe groter de coma.

Vanaf januari 2011 waren er 4.185 bekende kometen, waarvan de bekendste waarschijnlijk de Halley's Comet is, die om de 75-76 jaar de aarde passeert. Er zijn twee hoofdtypen kometen: kortperiodieke kometen en kometen met een langere periode. Van de kortperiodieke kometen wordt algemeen aangenomen dat ze afkomstig zijn van de Kuipergordel en het bijbehorende gebied, net buiten de baan van Neptunus gelegen. Van de kometen met een langere periode wordt aangenomen dat ze hun oorsprong vinden in de Oortwolk, een bolvormige wolk van ijzige lichamen in het buitenste zonnestelsel. Net als Halley's Comet hebben kortperiodieke kometen korte banen, terwijl kometen met een langere periode meer tijd nodig hebben om rond te komen.

Een meteoor, aan de andere kant, is de lichtflits die een stuk interplanetair puin volgt wanneer het onze atmosfeer binnenkomt. Meteoor is niet het puin zelf, maar de lichtflits veroorzaakt door het puin. We verwijzen vaak naar meteoor als vallende ster of vallende ster.

De meteoor, oftewel lichtflits, wordt veroorzaakt als het puin opwarmt vanwege de gloeiing door de wrijving van de atmosfeer. Veel meteoren verschijnen seconden of minuten uit elkaar en lijken afkomstig te zijn van hetzelfde vaste punt in de lucht, worden een meteorenregen genoemd.

Soms is het vallende puin een asteroïde die van de grond is geraakt en wordt ingehaald door de zwaartekracht van de aarde. Meestal is het object echter een meteoroïde. Een meteoroïde is een puin in het zonnestelsel. De grootte van een meteoroïde kan variëren van de grootte van een zandkorrel tot een deeltjesblok van 70 kg (100 lb).

Wanneer deze meteoroïden de atmosfeer van de aarde binnenkomen, veroorzaken ze een meteoor, dat wil zeggen een spoor van licht, dat we een vallende of vallende ster noemen. Meestal is de meteoroïde klein genoeg om in het proces te worden opgebrand. Echter, als de meteoroïde overleeft en landt op het oppervlak van de aarde, of delen ervan, worden ze aangeduid als meteorieten.

Het belangrijkste verschil tussen kometen en meteoren is het feit dat meteoren meteoroïden zijn die naar de oppervlakte op de aarde vallen. Terwijl kometen hemelobjecten zijn die een vaste elliptische baan om een ​​ster volgen, in ons geval de zon. De kometen kunnen miljoenen jaren dezelfde baan volgen. Kometen komen niet in de atmosfeer van de aarde en zijn meestal honderden en duizenden mijlen verder verwijderd, maar zijn net zichtbaar als ze langs de aarde passeren.