Belangrijkste verschil: in mineralogie beschrijven splitsing en breuk beide de neiging van een mineraal om te breken. Bij splitsing kan een mineraal splitsen langs verschillende gladde vlakken. Deze vloeiende vlakken lopen parallel aan zones met zwakke hechting. Aan de andere kant breekt breuk een mineraal langs het gebogen oppervlak met onregelmatige vormen. De mineralen die een breuk ondergaan, hebben geen vlakken van zwakte en breken daarom op een onregelmatige manier.

Splitsing beschrijft een manier waarop een mineraal in vlakke oppervlakken breekt. Het aantal vlakke oppervlakken varieert meestal van één tot vier. Dit gedrag wordt bepaald door de kristalstructuur van het mineraal. Splitsing kan eenvoudig worden gedefinieerd als de eigenschap van sommige mineralen om specifieke vlakken in het kristal te doorbreken. De reden achter de vlakken van zwakte is de zwakke binding tussen de atomen die een mineraal vormen. Splitsing kan dus worden geassocieerd met de atomaire rangschikking van een mineraal.

Splitsing wordt vaak gemeten door drie factoren:

• Kwaliteit van decollete
• Aantal zijden dat splitsing vertoont
• Splitsing gewoonte

Het is ook belangrijk om de hoek tussen de splitsvlakken te beschrijven. Als een mineraal bijvoorbeeld de vorm heeft van een kubus, moet de hoek tussen de splitsvlakken 90 ° zijn.

Breuk breekt een mineraal langs het gebogen oppervlak met onregelmatige vormen. De mineralen die een breuk ondergaan, hebben geen vlakken van zwakte en breken daarom op een onregelmatige manier. Fractuur vertoont een meer willekeurige manier van breken dan wordt vergeleken met splitsing. Het komt voor, omdat de bindingen tussen alle atomen van het mineraal ongeveer gelijk zijn. Er zijn dus geen lagen van zwakte zoals in het geval van splitsing. Daarom breekt het mineraal op een willekeurige manier.

Fractuur helpt bij de identificatie van het mineraal en wordt daarom beschouwd als een van de verschillende eigenschappen, waaronder: streep, soortelijk gewicht, kristalstructuur, glans, kleur, hardheid, vlamtest en andere. Splitsvlakken kunnen gemakkelijk worden onderscheiden van een breuk omdat ze glad zijn en vaak reflecterende oppervlakken hebben.

Vergelijking tussen splitsing en breuk:

	Decollete	Breuk
Definitie	Bij splitsing kan een mineraal splitsen langs verschillende gladde vlakken. Deze vloeiende vlakken lopen parallel aan zones met zwakke hechting.	Breuk breekt een mineraal langs het gebogen oppervlak met onregelmatige vormen.
Types	Er zijn vijf soorten splitsingen: Basaal of pinacoidaal - Het komt parallel aan de basis van een kristal voor Cubic Splitsing - Het komt parallel aan de gezichten van een kubus voor een kristal met kubieke symmetrie. Octahedrale splitsing - het komt voor op de 111 kristallen vlakken en octaëdrische vormen worden gevormd. Dodecahedrale splitsing - het komt voor op de 110 kristallen pleanes en dodecahedra vormen worden gevormd. Rhombohedral splitsing - Het komt parallel aan de 1011 gezichten van een rhombohedron. Prismatische splitsing - het is een decollete die parallel loopt aan een verticaal prisma 110.	Er zijn vijf soorten fracturen: Conchoïdaal - Een breuk die lijkt op een halfronde schaal, met een glad, gebogen oppervlak. Ongelijke - Een breuk die een ruw of onregelmatig oppervlak achterlaat. Hackly - Een hackly breuk die lijkt op gebroken metalen, met ruwe, gekartelde punten. Echte metalen vertonen deze breuk. Splintery - Dit type fractuur zal langwerpige splinters vormen. Alle vezelige mineralen vallen in deze categorie. Aards of kruimelig - Dit beschrijft mineralen die afbrokkelen wanneer ze gebroken worden.
Voorbeelden	Halite, mica en calciet	Quartz en obsidiaan
Reden	Inherente zwakheden binnen de atomaire structuren van een mineraal.	Geen vlakken van zwakte in de atomaire structuur van een mineraal.