Belangrijkste verschil: granen zijn de grassen die behoren tot de 'Graminaceae-familie'. Granen worden voornamelijk gekweekt voor hun eetbare droge zaden. Millet is een graangewas, klein graangewas en voedergewassen gras dat op grote schaal wordt geteeld in droge gebieden. Gierst en andere granen worden geteeld voor voedsel en veevoeder.

Granen zijn de planten van de 'Graminaceae-familie'. Deze planten worden over het algemeen gekweekt voor hun eetbare granen. De meest voorkomende en belangrijke graansoorten zijn maïs, rijst en tarwe. Granen omvatten ook gerst, haver, rogge, sorghum, enz. De granen als volle granen zijn essentiële bronnen van vitamine, mineralen, vetten, oliën, eiwitten en koolhydraten. De granen zijn samengesteld uit endosperm, kiem en zemelen.

1. Endosperm: een voedselopslagweefsel dat in het zaad aanwezig is. Het is het zetmeelrijke deel van het graan dat overblijft na het raffineren van granen; meestal verkregen door het verwijderen van kiem en zemelen.

2. Kiem: het is het reproductieve deel van het graan dat ontkiemen en later uitgroeit tot een plant.

3.Bran: de buitenste laag van een graankorrel staat bekend als zemelen. Het wordt gebruikt als een bron van voedingsvezels.

Graanplanten komen overal ter wereld voor, behalve in gebieden met acute droogheid zoals desserts of met ijs bedekte palen. De geschiktheid van een klimaat kan van plant tot plant verschillen. Haver en gerst groeien bijvoorbeeld bij lage temperaturen, rijst heeft water nodig, enz. De granen hebben meestal lange en dunne bladeren. Tussen de granen waren tarwe en gerst de eerste wilde planten die werden opgemerkt door de man uit het stenen tijdperk. In die tijd verzamelden de mannen deze granen en gebruikten ze bij het bereiden van maaltijden.

Het is erg belangrijk om ervoor te zorgen dat het graan na de oogst op de juiste manier wordt bewaard. Dit is belangrijk om plaagaanvallen en korrelontkieming te voorkomen. Het maalproces van granen omvat in het algemeen malen, zeven, scheiden en naslijpen. Gehele korrels verdienen de voorkeur bij het voorkomen van enkele chronische ziekten. Een verscheidenheid aan graanproducten wordt verkregen uit graankorrels.

Gierstjes zijn graszaadjes met kleine pitjes en groeien goed in droge zones. Milletten hebben een warme temperatuur nodig voor kieming en ook voor de ontwikkeling. Milletten kunnen niet in water groeien

aangemaakte bodems. Milletten hebben ook de voorkeur van de boeren omdat ze een kort groeiseizoen hebben. Het duurt bijna vijfenzestig dagen om te rijpen. Millets staan ​​bekend om hun voedingswaarde. Ze zijn licht verteerbaar en bevatten ook een hoog percentage mineralen zoals magnesium, fosfor en kalium. Ze worden het best gekweekt door het gebruik van stalmest, onder puur milieuvriendelijke omstandigheden.

Millets zijn over het algemeen mild zoet en nootachtig. Het zaad van Millet staat bekend als een oud zaad dat oorspronkelijk werd gekweekt in de droge klimaten van Afrika en Noord-China sinds het Neolithicum. Gemalen vorm van gierst wordt gebruikt bij het maken van flatbreads. Millet is gebruikt als veevoer voor vogels en vee in West-Europa. De variëteiten van gierst omvatten parel, vossenstaart, proo en vinger. Het wordt zowel in hoofdgerechten als in desserts gebruikt. Vanwege zijn nootachtige voorkeur heeft het de voorkeur als een toevoeging aan het basisrecept.

We kunnen dus millets definiëren als een soort granen. Net als andere granen, zijn gierst ook zeer rijk aan voedingsstoffen. Milletten en andere granen zijn erg belangrijk omdat ze helpen om tegemoet te komen aan de voedingsbehoeften van mensen. Milletten zijn van groot belang omdat ze een kort groeiseizoen hebben en een hogere productiviteit opleveren, zelfs onder hitte en droogte.