Belangrijk verschil: suiker is de algemene naam voor voedingsmiddelen met een zoete smaak. Sucrose, tafelsuiker, wordt voornamelijk gewonnen uit suikerriet of suikerbiet. Suiker, is in vele vormen op de markt verkrijgbaar. Melasse is een bijproduct van het suikerproductieproces; Of het nu gaat om suikerriet, bieten of druiven. Bruine suiker, die vandaag populair is geworden, is witte suiker met melasse terug toegevoegd. Wanneer bruine suiker wordt aangeduid als "ruwe suiker", is het de suiker die niet volledig is geraffineerd.

Suiker is de algemene naam voor voedingssupplementen met een zoete smaak. Suikers worden gecategoriseerd als koolhydraten, een groep verbindingen bestaande uit koolstof, waterstof en zuurstof. Koolhydraten, en op hun beurt suikers, zijn de bron van chemische energie voor levende organismen, inclusief de mens. Suikers worden gecategoriseerd als monosaccharide, disacchariden en polysacchariden. Monosacchariden zijn het eenvoudigste koolhydraattype, samengesteld uit een enkele molecule. Deze omvatten glucose, galactose en fructose. Disachariden bestaan ​​uit twee moleculen. De tafelsuiker, ook wel bekend als sucrose, meestal gebruikt door mensen, is een type disaccharide. Andere disachariden omvatten maltose en lactose.

Sucrose, tafelsuiker, wordt voornamelijk gewonnen uit suikerriet of suikerbiet. Suiker werd een populaire zoetstof in de 18e eeuw, nadat suikerplantages werden opgezet in West-Indië en Amerika. Suiker werd echter al in de oudheid in India en later in China geproduceerd. Na de 18e eeuw was suiker erg populair, maar zeldzaam, en het kon alleen worden aangeboden door de rijken. Vandaar dat suiker vaak "wit goud" werd genoemd.

Suiker wordt verwerkt door een lang proces. Melasse is eigenlijk een bijproduct van het suikerproductieproces; Of het nu gaat om suikerriet, bieten of druiven. Toch is de meest gebruikelijke melasse die van suikerriet. Om melasse te maken, wordt het suikerriet van een suikerplant geoogst en ontdaan van zijn bladeren. Het sap wordt dan meestal geëxtraheerd door snijden, pletten en pureren. Het geëxtraheerde sap wordt vervolgens gekookt en geconcentreerd. De concentratie van het sap leidt tot de kristallisatie van de suiker, die wordt weggevoerd. Na de eerste keer koken kunnen de melasse worden verpakt en verkocht zoals ze is of kan verder worden verwerkt. Als het wordt verkocht, wordt dit type melasse vaak genoemd als 'rietsuiker', vooral in de Verenigde Staten van Amerika, omdat de siroop nog steeds het grootste deel van het suikergehalte bevat dat nog moet worden gewonnen.

De melasse kan verder worden verwerkt via een tweede kook- en suikerextractie. De melasse krijgt dan een lichte bittere tint naar zijn smaak, omdat nu een goed percentage van de suiker is geëxtraheerd. Ook hier kunnen de melasse worden verkocht of verder worden verwerkt via een derde en laatste kook- en suikerextractie. Na het derde koken is nu het grootste deel van de suiker in de siroop geëxtraheerd. Dit leidt ertoe dat de melasse een robuuste smaak krijgt. Dit type melasse wordt vaak aangeduid als 'blackstrap melasse'.

Blackstrap melasse wordt beschouwd als gezonder dan andere geraffineerde suikers, omdat het sporenhoeveelheden vitamines en significante hoeveelheden van verschillende mineralen bevat. Blackstrap melasse is een bron van calcium, magnesium, kalium en ijzer; één eetlepel levert tot 20% van de dagelijkse waarde van elk van die voedingsstoffen. Hierdoor zijn stropdassen van zwarte bandjes al lang verkocht als een aanvulling op de gezondheid. Het wordt ook vaak gebruikt bij de productie van ethylalcohol en als ingrediënt in veevoer.

Bruine suiker, die vandaag populair is geworden, is witte suiker met melasse terug toegevoegd. Wanneer bruine suiker wordt aangeduid als "ruwe suiker", is het de suiker die niet volledig is geraffineerd. Dit is vóór het proces van het verwijderen van melasse uit de suikerkristallen. Algemeen verkrijgbare bruine suiker is echter de geraffineerde witte suiker met toegevoegde melasse.

Bruine suiker varieert van lichtbruine suiker tot donkerbruine suiker. Dit verwijst niet alleen naar de kleur van de suiker, maar ook naar het volume melasse in de suiker. Lichtbruine suiker bevat 3, 5% melasse van het totale volume, terwijl donkere bruine suiker 6, 5% melasse is. Reguliere bruine suiker bevat tot 10% melasse. Bruine suiker is over het algemeen zacht en kleverig; het kan echter worden verfijnd om meer vrij stromend te zijn. In termen van smaak heeft lichtbruine suiker een meer delicate smaak, terwijl de zeer donkere of "ouderwetse" stijl van bruine suiker een meer intense smaak van melasse heeft.

Zoals eerder aangegeven, zijn zowel witte suiker als bruine suiker qua voedingswaarde vergelijkbaar. Honderd gram bruine suiker bevat 373 calorieën, terwijl honderd gram witte suiker 396 calorieën bevat, maar bruine suiker is dichter dan witte suiker. In een kop is er dus meer bruine suiker dan witte suiker. Vandaar dat een kopje bruine suiker meer calorieën bevat dan een kopje witte suiker.

Een kopje bruine suiker bevat echter ook sporen van een aantal mineralen, zoals calcium, kalium, magnesium en ijzer, in vergelijking met een kopje witte suiker. Dit komt waarschijnlijk door de melasse die eraan is toegevoegd. Toch zijn er maar heel kleine hoeveelheden van deze mineralen aanwezig in bruine suiker en hebben ze geen significante invloed op het lichaam.