Belangrijk verschil: Basis en Bungeejumpen zijn extreme sporten, waarbij een sprong wordt genomen vanaf een respectievelijke hoogte. Een basissprong wordt uitgevoerd vanuit een vaste positie met behulp van een parachute; terwijl een bungee-sprong wordt uitgevoerd vanaf een vast of een beweegbaar object, zonder het gebruik van een parachute.

In 1978 filmde filmmaker Carl Boenish de eerste BASE-sprongen, waaronder de ram-air parachutes en de freefall-trackingtechniek, en introduceerde hij de moderne vorm van Base Jumping. Hij was de eerste die de term "BASE" gebruikte in het basisspringen. De term staat voor de vier categorieën van vaste objecten waaruit een persoon kan springen, het bestaat uit B uildings, A ntennes, S pans (bruggen) en E arth.

Base Jumping is een ander type luchtsport. Het is ook geschreven als BASE-jumpen. De jumper springt uit een vast voorwerp en gebruikt een parachute om hun val te breken. Het is in feite een parachutespringende sprong uitgevoerd vanuit een vast object zoals torens of grote kliffen. Het is ook gebleken dat de jumpers op een hoogte van 15.000 voet uit een bewegend vliegtuig springen en een vrije val boven 100 mph. Het heeft bijgedragen aan een nieuw niveau van beloning en risico. Normaal springen de springers van een klif af of van door de mens gemaakte objecten op lagere hoogten. Dit maakt het gemakkelijk voor hen om de parachute in te zetten en eventuele storingen of problemen te voorkomen. Een sprong vanaf 500 voet (152 m) is ongeveer 5, 6 seconden naar de grond als de parachute niet opengaat. Het is illegaal om op sommige plaatsen basisspringen uit te voeren. De gebruikelijke basissprongen vinden plaats op hoogtes van minder dan 2.000 voet (610 m), maar meestal niet minder dan 200 voet (61 m). De springer moet zorgen voor de 'veiligheidsmarges', die meestal die sprongen omvatten die met behulp van een vliegtuig uit de hogere hoogten worden genomen. De parachute in dit systeem moet snel worden geopend op het moment van lagere luchtsnelheden. De kortere sprongen hier moeten in minder tijd worden behaald.

De slechte sprongen bij het basisspringen leiden tot verlies van controle over de sprong. Een van de ernstigste complicaties doet zich voor wanneer de parachute naar achteren opent, dit wordt een 'off heading'-opening genoemd in het basisspringen en is een van de belangrijkste oorzaken van ernstige verwondingen en sterfgevallen onder de mensen die aan deze sport deelnemen.

In 1979 werd de eerste moderne bungee-jump geïntroduceerd door de leden van de Dangerous Sports Club Oxford University van een Clifton Suspension Bridge (76 meter) in Bristol. Bungee Jumping wordt ook gespeld als "Bungy" springen. Het is een sport van het springen van hoge structuren wanneer verbonden met een dikke rubberen band.

Bungee-jumpen is een extreme sport, die vol spanning en opwinding zit. De individuen of mensen springen van het hogere terrein, zoals een brug. Ze hebben een touw om hen heen gebonden om te voorkomen dat ze de grond raken. De hoge structuur bestaat uit vaste objecten, zoals gebouwen, kranen en verplaatsbare objecten, zoals een heteluchtballon of helikopter, die boven de grond kunnen zweven. De spanning komt hier uit de vrije val en rebound. Bij bungeejumpen zijn de uitrusting en het juiste gebruik van het materiaal van het grootste belang. De uitrusting zoals de professionele kwaliteit bungee-koorden, harnassen, karabijnhaken en schakels zijn zeer gespecialiseerd in de natuur, en daarom zouden ze moeten worden gekocht bij een gerenommeerde en vertrouwde plaats. Bij bungeejumpen is het concept van kinetische energie betrokken. Terwijl de persoon springt, strekt het koord zich uit en wordt de springer naar achteren getrokken. Het snoer wanneer de terugslag opnieuw blijft oscilleren op en neer totdat alle kinetische energie is verdwenen.

Bij bungeejumpen kunnen de veroorzaakte letsels worden gecategoriseerd als: de verwonding deed zich voor na de secundaire sprong, apparatuurongeval tragisch ongeluk, en die welke optreden als gevolg van de onzorgvuldigheid van de veiligheidsmaatregelen. In eerste instantie treedt de verwonding op als gevolg van uitval van het harnas, misrekening van de elasticiteit van het koord en de onjuiste verbinding van het snoer ten tijde van de sprong. Blessures die optreden ondanks de veiligheidsmaatregelen, hebben meestal betrekking op de abrupte toename van de intravasculaire druk van het bovenlichaam tijdens de terugslag van het elastisch koord. Gezichtsschade is de meest gemelde complicatie bij Bungee Jumping. Het is een van de gevaarlijkste soorten sport.

Vergelijking tussen basisspringen en Bungee Jumping: