Belangrijkste verschil: Archaea zijn eencellige organismen die geen kernen hebben en methaan afgeven als een product van het metabolisme. Bacteriën zijn eencellige organismen die een kern, mitochondriën, chloroplasten, golgilichamen en ER missen.
Organismen zijn belangrijk voor ons bestaan als mens en alle andere levende wezens evolueerden van hen. Organismen kunnen worden onderverdeeld in twee categorieën: eukaryote en prokaryoten. Prokaryoten micro-organismen kunnen verder worden onderverdeeld in drie domeinen: eukarya, bacteriën en archaea. Dit kan een beetje verwarrend worden aangezien deze twee qua uiterlijk hetzelfde zijn en vaak verward kunnen zijn op basis van alleen kijken, hoewel deze op veel manieren van elkaar verschillen.
Archaea lijkt op bacteriën in vorm en grootte; hier komt de verwarring uit, maar sommige archaea hebben zeer ongebruikelijke vormen, zoals de Haloquadratum walsbyi-organismen hebben vlakke en vierkant gevormde cellen. Archaea zijn ook de oudste organismen die zijn ontdekt. Ze variëren van 0, 1 micrometer (μm) tot meer dan 15 μm in diameter en komen in verschillende vormen voor, inclusief bollen, staafjes, spiralen, platen, gelobde cellen, naaldachtige filamenten en rechthoekige staven. Hoewel archaea lijkt op bacteriën, heeft het genen en metabole routes die vergelijkbaar zijn met eukaryoten, waaronder het hebben van drie RNA-polymerasen. Archaea vertrouwen op etherlipiden in hun celmembraan om te overleven. Een ander uniek kenmerk van archaea is dat ze kunnen overleven in extreme omstandigheden, zoals extreem heet, extreem koud of extreem zout water. Ook missen archaea-celwanden peptidoglycan, dat in bacteriën aanwezig is. In de meeste archaea is de muur samengesteld uit eiwitten van de oppervlaktelaag, die een rigide reeks eiwitmoleculen vormen om de buitenzijde van de cel te bedekken, vergelijkbaar met een maliënkolder. Archaea neemt energie op uit verschillende bronnen zoals suikers, ammoniak, metaalionen, waterstofgas, zonlicht en koolstof, terwijl stikstof, methaan, zwavelzuur, enz. Wordt geproduceerd als bijproduct. Archaea reproduceren door middel van maatregelen zoals binaire splitsing, fragmentatie of ontluikende. Archaea speelde en speelt nog steeds een grote rol in de koolstofcyclus en stikstofkringloop op aarde.
Bacteriën zijn het grootste domein van de prokaryotische micro-organismen. Ze worden verondersteld een van de eerste levensvormen te zijn die op de aarde verschenen en zijn aanwezig op de meeste habitats, waaronder wonen in de lichamen van mensen, dieren en planten. Er wordt geschat dat er ongeveer vijf niet -ionaire (5 x 10 ^ 30) bacteriën op aarde zijn. Hoewel oorspronkelijk bacteriën werden beschouwd als planten die de klasse Schizomycetes vormen, is het nu geclassificeerd onder prokaryoten. In tegenstelling tot cellen van eukaryoten bevatten bacteriële cellen geen kern en hebben ze zelden membraangebonden organellen. De term 'bacteriën' is het meervoud van de 'nieuwe Latijnse' bacterie 'en is afgeleid van de Griekse βακτήριον (baktērion) en βακτηρία (baktēria), wat betekent' staf, riet 'verwijzend naar de vorm van de organismen die werden aangetroffen bij de tijd. De term 'bacteriën' werd gebruikt om te verwijzen naar alle prokaryoten, hoewel deze later werd veranderd omdat aanvullende ontdekkingen verschillen tussen de organismen vonden.
Bacteriën zijn meestal enkele micrometers lang en worden in verschillende vormen aangetroffen, waaronder cocci, bacilli, vibrio, spirilla, spirochaetes en cuboidal. Bacteriecellen zijn ongeveer een tiende van de grootte van eukaryote cellen en zijn typisch 0, 5-5, 0 micrometer lang. De vorm van de bacterie wordt bepaald door de celwand en het cytoskelet, dat verandert en zich aanpast om de juiste voedingsstoffen te ontvangen, zich te hechten aan oppervlakken, door vloeistoffen te zwemmen en aan roofdieren te ontsnappen. De bacteriële wand is omgeven door een lipidemembraan dat voedingsstoffen, eiwitten en andere essentiële componenten van het cytoplasma in de cel omsluit en vasthoudt. Als prokaryoten hebben bacteriën geen membraangebonden organellen en bevatten daarom weinig grote intracellulaire structuren. Ze missen een echte kern, mitochondriën, chloroplasten en de andere organellen. Ze hebben ook maar één RNA-polymerase. Het celmembraan bevat esterbindingen, terwijl de celwanden zijn gemaakt van peptidoglycaan. Bacteriën groeien en reproduceren zich aseksueel door binaire splitsing.
Bacteriën zijn een belangrijk onderdeel van de planeet en spelen een grote rol bij het recyclen van voedingsstoffen, zoals de fixatie van stikstof uit de atmosfeer en verrotting. Zelfs in extreme omstandigheden leveren bacteriën voedingsstoffen die nodig zijn om het leven te ondersteunen door opgeloste stoffen zoals waterstofsulfide en methaan om te zetten. Bacteriën kunnen ook schade toebrengen aan het lichaam door een verscheidenheid aan ziekten bij de mens te veroorzaken, zoals aandoeningen van de luchtwegen, HIV, enz. Voor veel aandoeningen worden antibiotica gebruikt om het lichaam van de schadelijke bacteriën te bevrijden. Bacteriën hebben ook andere toepassingen, zoals rioolwaterzuivering, het afbreken van olielozingen, het produceren van kaas en yoghurt, het winnen van goud, palladium, koper en andere metalen.
