Belangrijk verschil: 3D-echografie creëert een driedimensionaal beeld van de foetus. 4D-echo's leggen zowel de beweging van de foetus vast als een driedimensionaal beeld.

Echo's, ook bekend als sonogrammen, zijn een medische test waarbij gebruik wordt gemaakt van hoogfrequente geluidsgolven om een ​​beeld te produceren van de organen in het lichaam. Tijdens de zwangerschap worden echo's gebruikt om een ​​beeld van de foetus te produceren. Volgens de American Pregnancy Association zijn er zeven soorten echografie: transvaginaal, standaard (tweedimensionaal of 2D), gevorderd (gericht op een specifiek zorgprobleem), foetale echocardiografie (beoordeling van het hart), Doppler, 3D en 4D (ook bekend) als "dynamisch" 3D omdat het zich richt op het gezicht en bewegingen van de foetus). Echo's worden meestal gedaan om de zwangerschap bij te houden en ervoor te zorgen dat de baby veilig en gezond is. 3D Ultrasound en 4D Ultrasounds hebben veel populariteit verworven bij aanstaande ouders.

Technisch gezien zijn 3D en 4D niet beter dan 2D, ze zijn gewoon anders. 2D maakt gebruik van geluidsgolven om een ​​tweedimensionaal zwart-witbeeld van de foetus te produceren. Deze foto's worden vervolgens gebruikt om de ontwikkeling van de baby te bekijken, eventuele afwijkingen te diagnosticeren en soms om het geslacht van de baby te zien.

3D-echografie stuitert geluidsgolven van de foetus vanuit verschillende hoeken en produceert een driedimensionaal beeld van de foetus. Deze afbeelding toont diepte en veel detail. Een 4D-echografie maakt gebruik van dezelfde technologie als 3D, maar toont ook beweging. 4D neemt drie tot vier beelden per seconde, die samen gecompileerd tonen beweging. Het kan laten zien dat de ongeboren baby beweegt, geeuwt, op zijn duim zuigt en zelfs lijkt te "zwaaien".

Meestal is een 2D-echografie voldoende om het doel van routine-onderzoek te dienen, maar soms is een 3D of 4D nodig om een ​​afwijking te bevestigen. 4D maakt het mogelijk de ontwikkeling van de foetus te beoordelen en / of problemen efficiënter te diagnosticeren, aangezien de arts de organen in realtime kan zien. De populariteit van 3D en 4D komt echter vooral door het feit dat 3D kleurenfoto's in hoge definitie van het ongeboren kind biedt, die de ouders mee naar huis kunnen nemen en dat 4D-echo's die de beweging van het ongeboren kind laten zien, op een dvd kunnen worden opgeslagen als aandenken en voor later bekijken.

Vanwege de populariteit zijn er privé-klinieken en -centra verschenen die 3D- en 4D-echografie hebben bewezen. Voordat u deze diensten echter gebruikt, moet u altijd controleren of ze beschikken over goed opgeleide en erkende technici, sonografen en artsen.

Bovendien moet men opmerken dat 4D-echografie duurder is dan 3D-echografie en dat geen van beide wordt gedekt door een ziektekostenverzekering, omdat ze vanuit medisch oogpunt niet echt noodzakelijk zijn. Het prijsverschil in kosten is voornamelijk te wijten aan nieuwe apparatuur en de extra verwerkingskracht die nodig is om betere beelden uit te brengen en een realtime video te produceren.

Bovendien moet worden opgemerkt dat 4D-echografie een extra risico kan vormen voor het ongeboren kind dan 3D-echografie. Dit is niet bewezen; maar veel artsen bevelen nog steeds aan dat medisch onnodige echo's worden vermeden. Sommigen beweren dat langdurige blootstelling aan echografie, voornamelijk als gevolg van ouders die een beter zicht op de baby willen krijgen, een langere video, of zelfs wachten tot de baby beweegt om video te zien, schadelijk kunnen zijn voor het ongeboren kind.